Ashra - New Age Of Earth, 1977;

New Age of Earth - pierwszy album wydany pod szyldem Ashra, formacji założonej przez Manuela Göttschinga w 1976 roku, będącej początkowo jego solowym projektem (skład poszerzył się dopiero wraz z trzecim albumem), nazwa zaś nawiązywała do poprzedniego zespołu Manuela Göttschinga, krautrockowego Ash Ra Tempel, który uległ rozwiązaniu 28 lutego 1973 roku, po koncercie w Kolonii.
   Przez pewien czas Manuel Göttsching postanowił odpocząć od muzycznej twórczości. Dopiero w 1975 roku debiutował solowym albumem, Inventions for Electric Guitar, będącym preludium dla dalszej twórczości pod szyldem Ashra, która względem twórczości Ash Ra Tempel oraz materiału zawartego na albumie Inventions for Electric Guitar, zorientowana była zdecydowanie bardziej na muzykę syntezatorową.
   W 1976 roku Manuel Göttsching wszedł do swojego studia nagraniowego Studio Roma, gdzie między marcem a czerwcem nagrał album New Age of Earth, który początkowo ukazał się we Francji w 1976 roku nakładem wytwórni Isadora Records, pod szyldem Manuel Göttsching & Ash Ra Tempel, jednak w następnym, 1977 roku, album wydano już pod nowym szyldem, Ashra.
   Album jest już zdecydowanym krokiem w kierunku muzyki elektronicznej, gdzie gitara stanowi jedynie tło i dodatek dla syntezatorowych pejzaży.
Wydawnictwo otwiera ponad 7-minutowy utwór Sunrain, charakteryzujący się szybkimi solówkami klawiszy na tle dynamicznego pulsu sekwencera i  ambientowej przestrzeni. Nie brakuje tu też chłodnych i żywiołowych partii syntezatorowych.
   Spokojny, 13-minutowy numer Ocean of Tenderness z chłodnymi przestrzeniami i odległymi syntezatorowymi pętlami oraz wibracjami zawieszonymi w przestrzeni, przypomina klimaty gdzieś z pomiędzy albumów formacji Tangerine Dream, Phaedra (1974), a Oxygene (1976) Jeana-Michela Jarre'a. Zawieszona wysoko klawiszowa melodia wspomagana subtelnymi partiami gitary, snuje opowieść rodem z oceanicznej podróży. Z czasem klawiszowa melodia cichnie pozwalając gitarowej partii już samodzielnie ciągnąć wątek na tle przestrzeni.
   Najkrótszy, niespełna 6-minutowy utwór Deep Distance oparty jest na szybkim rytmie archaicznego automatu perkusyjnego łączącym się z delikatnym, ale dynamicznym pulsem sekwencera na tle rozległej i chłodnej przestrzeni współgrającej z organowym tłem, wypełnionej przetworzonymi szumami w stylu twórczości Jeana-Miechela Jarre'a. Gdzieś wysoko, zawieszone w przestrzeni, rozbrzmiewają odległe szybkie solówki klawiszy.
   Całą drugą połowę albumu wypełnia 22-minutowa suita, Nightdust, blisko kojarząca się z twórczością Klausa Schulzego. Utwór w znacznej mierze składa się z syntezatorowo-mellotronowo-organowych przestrzeni, na których zawieszone są syntezatorowe wibracje. Dopiero w połowie trwania kompozycji pojawia się sekwencerowy puls tworząc swego rodzaju sekcję rytmiczną niezwykle przestrzennego utworu, będącego swoistą podróżą w przestworza i dalej w przestrzeń kosmiczną. Im dalej w przestrzeń, tym mocniej, niczym oddech, unoszą się i opadają syntezatorowo-organowe partie. W końcu sekwencerowy puls ustaje i pozostaje tylko ambientowa, syntezatorowo-mellotronowo-organowa przestrzeń wspomagana przez charakterystyczne dla twórczości Manuela Göttschinga art.-rockowe partie gitarowe w stylu Jimmy'ego Hendrixa, które z czasem przeobrażają się w partie syntezatora gitarowego. Całość wieńczy wyciszająca się, lekko wibrująca syntezatorowo-organowa przestrzeń.
   Album New Age of Earth jest jednym z najważniejszych wydawnictw z muzyką elektroniczną w historii rocka; album został uznany za jeden z 25. najbardziej wpływowych wydawnictw świata, zaś strona Pitchfork umieściła go na 31. miejscu swojego rankingu 50 najlepszych ambientowych albumów wszechczasów.

Tracklista:

Sunrain – 7:26
Ocean of Tenderness – 12:36
Deep Distance – 5:46
Nightdust – 21:50

Personel:

Manuel Göttsching - ARP Odyssey, Farfisa Syntorchestra, EMS Synthi A, EKO Computerhythm, Gibson SG Guitar

Written by, © copyright November 2019 by Genesis GM.