Cabaret Voltaire - Mix Up, 1979;

Mix-Up - pierwszy właściwy długogrający album Cabaret Voltaire, nagrywany między lipcem, a sierpniem 1979 roku w studiu Western Works w Sheffield, wydany został 23 października 1979 roku.

   Cabaret Voltaire powstał sześć lat wcześniej w Sheffield, założony przez Richarda H. Kirka i Chrisa Watsona, zafascynowanych twórczością muzycznych eksperymentatorów pokroju Stockhousena, Edgara Verese, Pierre'a Schaeffera czy Johna Cage'a, przedwojennym awangardowym ruchem artystycznym Dada, psychodelicznymi zespołami amerykańskimi i brytyjskimi lat 60., a przede wszystkim industrialnymi dźwiękami fabryk przemysłowej północnej Anglii. Kirky doskonale radził sobie w roli gitarzysty, Chris odziedziczył po ojcu pracującym w BBC sprzęt elektroniczny, taśmy preparowane i kultowy instrument klawiszowy - organy Vox Continental. Wkrótce skład zespołu uzupełnił grający na basie wokalista, Stephen "Mal" Mallinder.

   Muzyka zespołu od samego początku poruszała się w kręgu awangardy i eksperymentalizmu nabierając form rocka industrialnego, eksperymentalnego i psychodelicznego, przez co zespół często nie był entuzjastycznie przyjmowany na koncertach (pamiętny występ w Manchesterze w 1975 roku, zakończony bijatyką), nie mógł też podpisać kontraktu płytowego w czasach dominacji punk rocka, tandetnego disco i popu, ogólnego kryzysu zarówno gospodarczego, jak i fonograficznego. Nawet otwarta dotąd na muzyczną awangardę wytwórnia Virgin Records nie odważyła się na wydanie, tak odmiennej od dotychczasowej, muzyki, chociaż, jak na ironię, dekadę później to właśnie Virgin wydawała albumy Cabaret Voltaire, przez co niektórzy zwolennicy awangardowego oblicza zespołu, za podpisanie kontraktu płytowego z komercyjnym już wówczas molochem, wprost oskarżali Cabaret Voltaire o komercję.

Najstarszym wydanym studyjnym materiałem Cabaret Voltaire był, wydany w formie kasety w 1978 roku, album zawierający wczesne dokonania zespołu, zatytułowany po prostu 1974-76, który ukazał się nakładem wytwórni Industrial Records, założonej przez lidera innego psycho-industrialnego zespołu, Throbbing Gristle, pochodzącego z Manchesteru Genesisa P- Orridge'a. Cabaret Voltaire stał się tym samym elementem tworzącego się równolegle obok punk rocka, nurtu rocka industrialnego. Jednak to nie z wytwórnią Industrial zespół związał się na stałe, tylko z nowo powstałą Rough Trade, której pracownikiem był Daniel Miller, fan zespołu Kraftwerk, miłośnik muzyki elektronicznej i niemieckiego nurtu krautrocka, który wówczas tworzył także własne projekty synth popowe, m.in. The Normal i The Silicon Teens, później założył własną niezależną wytwórnię, Mute Rercords, promującą brytyjskich wykonawców syntezatorowych, zaś zasłynął jako opiekun i producent Depeche Mode.

Cabaret Voltaire był jednym z pierwszych zespołów nagrywających dla Rough Trade; jeszcze w listopadzie 1978 roku pod szyldem tej wytwórni zespół wydał EP, Extended Play, zaś w październiku 1979 ukazał się pierwszy pełnowymiarowy album, Mix-Up, który pomimo swojego tytułu nie zawierał żadnych remixów (era remixów miała dopiero nadejść), tytuł odnosił się raczej do bardzo szerokiego zastosowania sampli i mixów taśmowych. Album zakłada eksperymentalną formę pop.

   Utwory Kirlian Photograph, otwierający album, oraz Fourth Shot stanowią połączenie rocka psychodelicznego, industrialnych zgrzytów, białych szumów, syntezatorowych pulsów, zniekształconych riffów gitarowych i chaotycznych linii trąbek, z melodeklamacją linii wokalnych i gęstym podkładem gitary basowej Stephena Mallindera. W podobnej tonacji utrzymane są Photophobia i Heaven and Hell z tym, że teksty i śpiew są o wiele bardziej mroczniejsze. Photophobia ma przekaz wyraźnie antywojenny, z kolei w Heaven and Hell partie deklamacji przechodzą wręcz w histeryczny krzyk w finale utworu.

   Expect Nothing i zamykający album numer Capsules zawierają bardziej melodyjne deklamacje w stylu Genesisa P- Orridge'a; kompozycje oparte są o wszechobecny, głęboki podkład gitary basowej i silny punkowy riff gitarowy. Expect Nothing oparty jest na pulsie automatu perkusyjnego w sekcji rytmicznej, zaś Capsules zawiera mocne i połamane uderzenia żywej sekcji perkusji.

   Najbardziej eksperymentalnym utworem albumu jest instrumentalny Eyeless Sight, numer grany live zamieszczony został na albumie studyjnym, co było zabiegiem często stosowanym wówczas przez wykonawców tego pokroju. Eyeless Sight (live) osadzony jest w psychodeliczno-eksperymentalnej stylistyce dokonań Cabaret Voltaire z lat 1974-78.

   Bardziej piosenkowy charakter przybiera On Every Other Street z punkowymi riffami gitar i partiami wokalnymi stanowiącymi przejście między klasycznym punkiem, a melorecytacją. Kompozycja wyróżnia się ponadto silną, żywą sekcją perkusyjną i zimnofalowymi solówkami klawiszy, jednakże formuła utworu w znacznym stopniu odbiega od standardowej, popowej formy piosenki.

   Na albumie nie zabrakło jednak miejsca dla klasycznej piosenki. No Escape jest coverem utworu z repertuaru formacji The Seeds. Numer zaprezentowany został w dość podobnym stylu jak pierwszy znaczący przebój Cabaret Voltaire, Nag Nag Nag (1978). Linia wokalna jest punkowa i melodyjna, gitarowe riffy są świetnie skomponowane z new-wave'ową, chwytliwą i sekwencyjną solówką klawiszy oraz dynamicznym rytmem automatu perkusyjnego.

   Mix-Up został nie tylko ciepło przyjęty przez krytykę, album stał się także kultowym wydawnictwem, kamieniem milowym i jednym z najważniejszych albumów rocka industrialnego. A to był dopiero początek bogatej i wspaniałej kariery Cabaret Voltaire.

 

Tracklista:

 

1. "Kirlian Photograph" 5:32

2. "No Escape" 3:34

3. "Fourth Shot" 3:57

4. "Heaven and Hell" 5:45

5. "Eyeless Sight" (live) 3:12

6. "Photophobia" 5:49

7. "On Every Other Street" 4:01

8. "Expect Nothing" 6:05

9. "Capsules" 4:04

 

Personel:

 

Stephen Mallinder – vocals, bass guitar, percussion

Chris Watson – synthesizers, tapes

Richard H. Kirk – guitar, synthesizers, wind instruments

Haydn Boyes Weston – drums

 

Written by, © copyright December 2013 by Genesis GM.