Dead Can Dance - Spleen And Ideal, 1985;

Spleen and Ideal - drugi album studyjny australijskiej formacji Dead Can Dance, który ukazał się 25 listopada 1985 roku nakładem kultowej niezależnej wytwórni 4AD.

   Spleen and Ideal jest zdecydowanym odejściem od post-punkowego i new wave'owego stylu z debiutanckiego wydawnictwa zespołu, w kierunku muzyki inspirowanej średniowiecznym folkiem oraz spirytyzmem podszytymi ambientem, mistycyzmem i szerokim zastosowaniem tradycyjnych instrumentów ludowych, co też w końcu stanowiło wizytówkę twórczości Dead Can Dance.

   Tytuł albumu zaczerpnięty został od "Spleen et Idéal" - zbioru wierszy francuskiego poety Charlesa Baudelaire.

   Fakt odejścia Dead Can Dance od stylistyki z debiutanckiego albumu słychać już od samego początku Spleen and Ideal; otwierający album utwór De Profundis (Out of the Depths of Sorrow) oparty jest na głębokiej ambientowej przestrzeni łączącej wysokie brzmienia smyków z brzmieniami niskimi i organowymi. W tle słychać sporadyczne uderzenia kotłów i dzwonów, na tym wszystkim zawieszona została spirytystyczna partia wokalna Lisy Gerrard, która w finale utworu ustępuje miejsca męskim kościelnym chórom.

   Instrumentalny Ascension rozpoczyna się od orkiestracji na tle niskiego basowego brzmienia, z czasem kompozycja przechodzi w drugą część opartą na tym samym niskim brzmieniu, ale oplecionym lodowatą przestrzenią ambientu, elektronicznego szumu i niezwykle wysoko zawieszoną żeńską wokalizą.

   Circumradiant Dawn w całości oparta jest na tradycyjnych instrumentach smyczkowych i strunowych; pierwsze stanowią przestrzeń i tło jednocześnie, drugie zaś uzupełnienie. Kompozycja odwołuje się do tradycji średniowiecznej Europy, co dodatkowo podkreśla mistyczny wokal Lisy Gerrard.

   W Cardinal Sin, śpiewanym przez Brendana Perry'ego, słychać new wave'owe echa z debiutanckiego albumu Dead Can Dance, przede wszystkim w sekcji perkusyjnej i basowej, sama warstwa muzyczna ma bowiem zdecydowanie bardziej orkiestrowy charakter.

   Również new wave'owe echa przebijają się w niezwykle dynamicznej sekcji automatu perkusyjnego w utworze Mesmerism, który łączy mroczne, nisko grane syntezatorowe tło ze smyczkową przestrzenią i dynamicznymi partiami tradycyjnych instrumentów strunowych. Całości dopełnia łagodny, acz pełen mistycyzmu wokal Lisy Gerrard.

   Enigma of the Absolute to pierwszy z klasycznych i znanych utworów Dead Can Dance; partie klawesynu, gitary, smyków i rytmicznego bębnienia kotłów tworzą kołyszącą strukturę neofolkowego utworu, pełnego mistycyzmu dodaje głęboka sekcja wokalna w wykonaniu Brendana Perry'ego.

   Śpiewany przez Brendana Perry'ego utwór Advent jest częściowym powrotem do new wave'owych klimatów, co uwidacznia się w dynamicznych sekcji rytmiczno-basowej, chłodna przestrzeń uzupełniona jest o brzmienia wokalizujące i wysokie wokalizy. Odległe partie fortepianowe i gitarowe tworzą jedynie dopełnienie.

   Kompozycja Avatar jest mariażem post punka w stylu Joy Division i New Order w warstwie perkusyjno-basowej z bliskowschodnimi klimatami muzycznymi w sekcjach delikatnych partii cytry, odległej i chłodnej przestrzeni, która w trakcie trwania kompozycji zagęszcza się, oraz w partiach wokalnych Lisy Gerrard.

   Album zamyka śpiewany przez Brendana Perry'ego hipnotyzujący zarówno w warstwie rytmicznej, muzycznej, jak i wokalnej, numer Indoctrination (A Design for Living), w którym przebijają się echa new wave, rocka elektronicznego, ambientu i mistycyzmu - a więc wszystkiego tego, co reprezentuje sobą twórczość Dead Can Dance.

   Album Spleen And Ideal, choć stanowi jeszcze preludium do dalszej twórczości Dead Can Dance, a przede wszystkim jest przetarciem przed klasycznym, następnym albumem zespołu - Within the Realm of a Dying Sun - uważany jest za pierwszy prawdziwy album Dead Can Dance, na którym bez wątpienia zespół wypracował i po raz pierwszy zaprezentował swój własny niepowtarzalny styl i wizerunek.

   Niewątpliwie jest to jeden z najbardziej kultowych albumów lat 80. Wydawnictwo osiągnęło nawet pewien sukces komercyjny, docierając do drugiego miejsca brytyjskiej listy albumów niezależnych w zestawieniu UK Indie Chart.

 

Tracklista:

 

1. "De Profundis (Out of the Depths of Sorrow)" 4:00

2. "Ascension" 3:05

3. "Circumradiant Dawn" 3:17

4. "The Cardinal Sin" 5:29

5. "Mesmerism" 3:53

6. "Enigma of the Absolute" 4:13

7. "Advent" 5:19

8. "Avatar" 4:35

9. "Indoctrination (A Design for Living)" 4:16

 

Personel:

 

Lisa Gerrard – vocals, all other instruments, production

Brendan Perry – vocals, all other instruments, production, sleeve art direction

Gus Ferguson – cello

Martin McCarrick – cello

James Pinker – timpani

Tony Ayres – timpani

Richard Avison – trombone

Simon Hogg – trombone

Carolyn Costin – violin

Andrew Hutton – soprano vocals on track 1

 

Written by, © copyright August 2020 by Genesis GM.