Dwa Plus Jeden - Bez Limitu, 1983;

Bez Limitu - ósmy album formacji Dwa Plus Jeden, która za sprawą ogromnego talentu do komponowania przebojowych piosenek zyskała sobie ogromną popularność na rynku krajowym od początku lat 70. Zespół jako jeden z pierwszych polskich wykonawców pop występował również na żywo w Europie zachodniej (RFN, Wlk. Brytania, Francja) i Ameryce (USA i Kanada), gdzie swoimi przebojowymi piosenkami wzbudził spore zainteresowanie zagranicznej publiczności, jednocześnie muzycy sami podpatrywali zachodnie wzorce muzyczne, dzięki czemu szybko stali się pierwszą polską formacją popularną na Zachodzie, czego efektem był wydany pod koniec lat 70. anglojęzyczny longplay Easy Come, Easy Go, którego producentami byli Rainer Pietsch i Michael Holm. Album utrzymany był w stylu Disco, który w latach 70. był szalenie popularny na świecie. Easy Come, Easy Go dorównywał przebojowością ówczesnym gigantom disco - Abbie, Boney M, Bee Gees - dzięki czemu album stał się pierwszym polskim hitem popowym na Zachodzie, również i następny album zespołu, Warsaw Nights (1981), stał się przebojem na rynku zachodnim. Niestety, obiecującą międzynarodową karierę Dwa Plus Jeden przerwał wprowadzony przez dyktaturę komunistyczną w Polsce Stan Wojenny.

   Dwa Plus Jeden skupili się na krajowej twórczości, jednakże zachodni styl muzyczny był już w twórczości zespołu nieodwracalny, czego efektem był album Bez Limitu, nagrywany w studiu na ulicy Sándora Petőfiego na warszawskim Wawrzyszewie, wszystkie zaś teksty na wydawnictwie były autorstwa Andrzeja Mogielnickiego

   Album okazał się przełomowym momentem w karierze formacji. Na początku lat 80. popularność zdobyły zespoły post punkowe grające synth pop (new wave, neue deutsche welle) oraz pochodzący z Anglii tzw. nurt new romantic, co niewątpliwie wpłynęło na twórczość Dwa Plus Jeden, jako że do kraju ogarniętego Stanem Wojennym dotarła moda na elektroniczne brzmienia, pierwsze synth popowe sukcesy zaczęły odnosić zespoły Kombi i Kapitan Nemo.

Dwa Plus Jeden z punkiem i polską nową falą co prawda nie miał nic wspólnego, ale muzycy formacji już wcześniej udowodnili, że doskonale potrafią przyswajać sobie nowe gatunki (folk, jazz rock, disco, wreszcie synth pop) i to z sukcesem!

   Bez Limitu doskonale potwierdza tę tendencję prezentując przebojowy materiał, poczynając od otwierającego album utworu Krach, który bezpardonowo przedstawiał fatalną sytuację społeczną w ówczesnej Polsce, a co gorsza, wydaje się być nawet jeszcze bardziej autentyczny współcześnie! Sam numer utrzymany jest w klimacie post punku, podobnie jak następna piosenka, Gorące Telefony.

   Istnym świeżym powiewem Zachodu, mimo wschodniej tematyki, zachwyca numer China Boy, przede wszystkim za sprawą muzyki niemal wprost zaczerpniętej z utworu brytyjskiej formacji Ultravox, Mr. X, choć China Boy jest ewidentnym ironicznym odniesieniem się do kultowego przeboju Davida Bowie'go, China Girl.

   Nową jakością jest Requiem Dla Samej Siebie, przejmująca ballada, która do złudzenia przypomina klimaty z kultowego utworu niemieckiej formacji Kraftwerk, Radioactivity. Także i w klasycznie synth popowym utworze Superszczur, wpływy brzmieniowe Kraftwerk (utwór Showroom Dummies) są niepodważalne.

   Hallo Panie Freud z kolei przypomina późniejszą twórczość Andrzeja Korzyńskiego dla Franka Kimono, zaś XXI Wiek (Dla Wszystkich Nas), to futurystyczna perełka kończąca album; numer silnie inspirowany jest twórczością The Human League i ich wielkim przebojem Don't You Want Me.

   Na wydawnictwie nie brakuje również wpływu z własnej twórczości z lat 70., jak przykłady klasycznego disco: Boogie o 7 Zbójach, Nic Nie Boli (z wpływami stylu twist), i - bodaj najlepszy - Gdy Grali Dla Nas Rolling Stones, kompozycja z retrospektywno-nostalgicznym klimatem.

   Album Bez Limitu potwierdził komercyjny potencjał i powtórzył sukces komercyjny poprzednich wydawnictw, choć już tylko na krajowym rynku, zdobywając entuzjastyczne opinie krytyków i publiczności, utwierdził słuszność kierunku post punkowo-synth popowego, który w tamtym czasie uchodził za szczyt nowoczesności w muzyce. Album Bez Limitu sprzedał się w nakładzie 150 tysięcy egzemplarzy w całym kraju, zdobywając status Złotej Płyty.

   Utwory Krach, Requiem Dla Samej Siebie, Superszczur i XXI Wiek (Dla Wszystkich Nas) stały się wielkimi przebojami lat 80. w PRL-u, a XXI Wiek nawet po dziś dzień grany jest w wielu stacjach radiowych.

 

Tracklista:

 

„Krach” – 3:56

„Gorące Telefony” – 3:38

„China Boy” – 3:44

„Boogie o 7 Zbójach” – 3:14

„Nic Nie Boli” – 4:09

„Requiem Dla Samej Siebie” – 4:07

„Superszczur” – 3:53

„Gdy Grali Dla Nas Rolling Stones” – 4:47

„Hallo Panie Freud” – 3:08

„XXI Wiek (Dla Wszystkich Nas)” – 3:51

 

Personel:

 

Elżbieta Dmoch – wokal

Janusz Kruk – wokal, gitara, perkusja, instrumenty klawiszowe

Cezary Szlązak – wokal, saksofon, instrumenty klawiszowe

 

Muzycy sesyjni:

 

Bogusław Mietniowski – gitara basowa

Wacław Laskowski – perkusja, bębny

Jerzy Suchocki – perkusja, instrumenty klawiszowe

Krzysztof Słodkiewicz – gitara

 

Written by, © copyright March 2014 by Genesis GM.