Fad Gadget - Under the Flag, 1982;

Under the Flag - trzeci album studyjny formacji Fad Gadget, wydany 1 września 1982 roku, nagrywany był w Blackwing Studios, gdzie nagrywali wówczas wszyscy wykonawcy ze stajni wytwórni Mute Records, w tym Depeche Mode i Yazoo, którzy zdobyli ogromną popularność w Wlk. Brytanii i w Europie, a nawet i w USA, choć warto zaznaczyć, że pierwszą topową gwiazdą z obozu Mute Records był właśnie Fad Gadget, którego popularność przyczyniła się do rozwoju małej wówczas wytwórni prowadzonej przez młodego producenta i muzyka, Daniela Millera, który poprzez Mute Records promował synth pop w całej Wlk. Brytanii.
   To właśnie od supportów występów Fad Gadget rozpoczęła się kariera Depeche Mode. W tamtym czasie zespół został dostrzeżony przez Daniela Millera, który zaoferował młodej formacji podpisanie kontraktu płytowego.
   Daniel Miller nie tylko promował wykonawców ze swojej wytwórni, także wspomagał ich finansowo i zakupywał dla nich najnowocześniejszy dostępny wówczas sprzęt. Tak też było w przypadku Fad Gadget i albumu Under the Flag, gdzie po raz pierwszy w twórczości któregokolwiek z wykonawców z obozu Mute Records zastosowano zakupiony przez Daniela Millera sampler Synclavier II. Dodatkowo Fad Gadget wspomogła w chórkach wokalistka pochodzącej z wytwórni Mute Records formacji Yazoo, Alison Moyet.
   Tak jak na poprzednich albumach Fad Gadget w warstwie tekstowej skupił się na odwiecznym lęku przed przyszłością świata, na lęku przed wojną, lecz tym razem ów lęk był jeszcze większy, bowiem frontman, Frank Tovey, został świeżo upieczonym ojcem, a ów lęk dotyczył przyszłości świata w jakim przyjdzie żyć jego córce kiedy dorośnie.
   Album otwiera - poprzedzona eksperymentalną introdukcją - pierwsza część utworu tytułowego, Under the Flag I, oparta na prostym i delikatnym uderzeniu automatu perkusyjnego na tle gęstego i silnego industrialnego pulsu sekwencera będącego punktem inspiracji dla twórczości formacji Cabaret Voltaire, Front 242 i Nine Inch Nails. Utwór zawiera ponadto retrospektywny podkład i chłodne klawiszowe solówki w stylu wczesnej twórczości formacji Depeche Mode i The Human League, znane z poprzednich wydawnictw Fad Gadget.
   Numer Scapegoat utrzymany jest w stylistyce dynamicznego synth popu znanego z dwóch wcześniejszych albumów Fad Gadget czy też z wczesnych albumów formacji Depeche Mode i Yazoo. Na uwagę zasługują potężne chórki w wykonaniu Alison Moyet wspomagające chłodną i bezuczuciową sekcję wokalną Franka Toveya.
   W Love Parasite słychać przyszłe dokonania... Depeche Mode, utwór opiera się bowiem na wyrazistym basowym pulsie sekwencera w podkładzie, zimnych i delikatnych pętlach sekwencera o wysokim i chropowatym brzmieniu oraz sekwencjach klawiszowych do złudzenia przypominających klimaty z wydanego rok później albumu Depeche Mode, Construction Time Again, a w szczególności utworu Everything Counts. Love Parasite charakteryzuje się ponadto ogromną przebojowością; utwór stanowił bezpośrednią inspirację dla twórczości Depeche Mode.
   Podkład muzyczny w piosence Plainsong opiera się wyłącznie na wokalizach - naturalnych i przetworzonych - oraz brzmieniach typu ,,voice humana" stanowiących przestrzeń dla linii wokalnej Franka Toveya. Brak jest sekcji rytmicznej. To swoisty rodzaj piosenki akustycznej opartej jednak na przestrzeniach złożonych z wokaliz.
   We Wheels of Fortune słychać wyraźne wpływy twórczości formacji Ultravox i Visage oraz Davida Bowiego. Choć numer ma charakter synth popu, zawiera silne partie fortepianowe i wydłużone sekcje saksofonu.
   Utwór Life on the Line IV to znów powrót do synth popowych klimatów z albumowego debiutu Fad Gadget - Fireside Favourites (1980) - choć kompozycja może poszczycić się bogatymi partiami fortepianu i wsparciem potężnego głosu Alison Moyet w chórkach.
   Rockowo-elektroniczna piosenka The Sheep Look Up oparta na surowym syntezatorowym pulsie i podniosłych partiach fortepianowych, jest też zapowiedzią surowych klimatów jakie Fad Gadget obierze na swoim następnym albumie - Gag.
   Podobnie rzecz ma się w niezwykle chłodnej i surowej, choć spokojnej i sennej kompozycji Cipher, gdzie partie wokalne wchodzą dopiero w środku utworu, który opiera się na chłodnym i mrocznym syntezatorowym podkładzie tła rodem z horroru, delikatnym pulsie w rytm akcji serca automatu perkusyjnego oraz na uwydatnionych partiach fortepianowych.
   Utwór For Whom the Bells Toll zawiera te same wokalizowane przestrzenie jak Plainsong, choć For Whom the Bells Toll jest wyraźnie osadzony w synth popowej aranżacji z prostym i delikatnym beatem automatu perkusyjnego i zagęszczonym groovem. W tle słychać dźwięki odległych dzwonków i xylofonu oraz dzikie, naśladujące odgłosy małp nawoływania.
   Album finalizuje druga część tytułowego utworu Under the Flag II, brzmieniowo identyczna jak pierwsza część, choć utrzymana w bardziej popowym wydaniu, gdzie na pierwszy plan wychodzą retrospektywne partie klawiszy, zaś gęsty industrialny puls pojawia się dopiero w połowie piosenki. Partia wokalna w pewnym momencie przechodzi w deklamację, zaś Franka Toveya wspiera swoimi potężnymi chórkami Alison Moyet, czego nie było w części otwierającej album. W części zamykającej brak jest z kolei eksperymentalnego wstępu.
   Under the Flag to najlepszy album w dyskografii Fad Gadget, który miał bezpośredni wpływ na dalszą twórczość formacji Depeche Mode.
   Oprócz Alison Moyet, wśród zaproszonych gości w nagraniu albumu udział wziął m.in. znany ze współpracy z Depeche Mode John Fryer będący również współproducentem wydawnictwa.

Tracklista:

"Under the Flag I"
"Scapegoat"
"Love Parasite"
"Plainsong"
"Wheels of Fortune"
"Life on the Line IV"
"The Sheep Look Up"
"Cipher"
"For Whom the Bells Toll"
"Under the Flag II"

Personel:

Frank Tovey – vocals, synthesizer, computer
Nick Cash – Timpani, Vibraphone, Percussion [Hand-held]
David Simmonds – grand piano, synthesizer
chorus: Alison Moyet, Andrew Kay, Anne Clift, Barbara Frost, Jill Tipping, John Fryer, Yvette Anna

Written by, © copyright January 2020 by Genesis GM.