Gary Numan - Engineers (live), 1980;
13 listopada 2025, 22:39

Engineers - koncertowy album brytyjskiego wokalisty new wave, Gary'ego Numana, który ukazał się 25 lutego 2008 roku nakładem niezależnej brytyjskiej wytwórni Beggars Banquet w limitowanej edycji 3000 sztuk. Wydawnictwo jest zapisem koncertu Gary'ego Numana w Capitol Theatre w Sydney w Australii, który miał miejsce 31 maja 1980 roku podczas światowej trasy koncertowej promującej album The Pleasure Principle (1979). Był to też największy okres popularności Gary'ego Numana, który pod tym pseudonimem występował względnie od niedawna. Artysta zaprezentował głównie materiał ze swojego wówczas najnowszego (debiutanckiego) albumu, The Pleasure Principle, oraz drugiego wydawnictwa studyjnego, Replicas (1979), wydanego jeszcze pod szyldem formacji Tubeway Army.
W mroczny nastrój koncertu wprowadza minimalistyczna, instrumentalna ścieżka Introduction: Theme From Replicas. Tempo rozkręca kolejny instrumentalny numer, Airlane, który studyjnie również rozpoczyna album The Pleasure Principle i również niewiele różni się od wersji studyjnej; kompozycja łączy style new wave i synth pop z charakterystyczną dla twórczości Gary'ego Numana chłodną, lekko wibrującą i wysoko brzmiącą solówką klawiszową. W końcowej fazie utworu pojawiają się gitarowe riffy, których brak jest w wersji studyjnej.
Po instrumentalnej rozgrzewce przychodzi czas na właściwą fazę występu, którą otwiera new-wave'owo-post punkowa piosenka Me! I Disconnect From You pochodząca z wydawnictwa Replicas, zaprezentowana w aranżacji bliskiej wersji studyjnej. Tak samo, bliskie wersjom studyjnym prezentowane są niemal wszystkie pozostałe kompozycje, gdzie różnice są niewielkie, zazwyczaj w postaci nieznacznego wydłużenia bądź dodania partii gitarowych.
Utwór Praying to the Aliens, także pochodzący z albumu Replicas, to mroczny synth pop oparty na retrospektywnym, niskim brzmieniu syntezatorowym będącym wizerunkiem stylu twórczości Gary'ego Numana tamtego okresu, czego przykładem jest również pochodząca z wydawnictwa The Pleasure Principle mroczna i chłodna, synth popowa piosenka M.E., choć w jej wersji koncertowej partie skrzypiec zastąpiono chłodnymi, lekko wibrującymi i wysoko brzmiącymi partiami klawiszowymi.
Nie inaczej prezentuje się pochodzący z albumu The Pleasure Principle numer Films, choć poprzez gęstszą sekcję perkusyjną i silniejszą sekcję gitary basowej w podkładzie utwór zyskuje bardziej new wave'owego wymiaru.
Niewydana na żadnym wydawnictwie studyjnym, ale pochodząca z ery albumu Replicas kompozycja We Are So Fragile jest połączeniem klasycznego post punka w stylu wczesnej twórczości brytyjskiego zespołu new wave, Ultravox, co uwidocznione jest w basowym pulsie sekwencera w podkładzie oraz melodyjnymi partiami klawiszowymi, które zaskakująco dobrze współgrają z riffami gitarowymi.
Synth rockowy utwór Are 'Friends' Electric? pochodzący z wydawnictwa Replicas już w w tamtym czasie stał się klasykiem (czego dowodzi reakcja publiczności), jednym z najważniejszych punktów koncertów Gary'ego Numana, wykonywanym do dzisiaj w zasadzie w niezmienionej formie. Kompozycja uchodzi za wczesną formę znanego obecnie rocka gotyckiego.
Synth popowa piosenka Conversation pochodząca z albumu The Pleasure Principle wprowadza w iście trasowy klimat. Tym razem jednak, podobnie jak w wersji studyjnej, nie brakuje żywej partii skrzypiec. Z kolei niewydany na żadnym wydawnictwie studyjnym numer Remind Me to Smile jest hybrydą funku lat 70., glam rocka i synth popowej zimnej fali.
Synth rockowa kompozycja Replicas pochodząca z debiutanckiego albumu formacji Tubeway Army o tym samym tytule (1978) łączy syntezatorowe brzmienia cold wave z glam rockowymi riffami gitarowymi.
Niewydany na żadnym wydawnictwie studyjnym utwór Remember I Was Vapour ma charakter new wave'u z poukładaną sekcją elektronicznej sekcji perkusyjnej oraz charakterystycznymi dla twórczości Gary'ego Numana chłodnymi, lekko wibrującymi i wysoko brzmiącymi solówkami klawiszowymi.
W nastrój wyciszenia wprowadza XIX-wieczna, instrumentalna ścieżka Trois Gymnopédies z repertuaru francuskiego pianisty, Erika Satiego, uważanego za pioniera ambientu. W interpretacji Gary'ego Numana fortepianowe partie osadzone są na tle delikatnie wibrującego syntezatorowego brzmienia. Kompozycja idealnie wprowadza w stan relaksu oraz stanowi pomost do następnej piosenki, Cars, pochodzącej z albumu The Pleasure Principle, której chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. To największy przebój w twórczości Gary'ego Numana, wykonywany na jego koncertach do dziś, choć w nieco zmienionej aranżacji. Wtedy jednak wykonywany był w swojej najlepszej aranżacji - czyli identycznej jak studyjny pierwowzór.
W niewydanym na żadnym wydawnictwie studyjnym numerze I Die: You Die następuje zderzenie post punka z brzmieniem cold wave. Z kolei kompozycja Bombers jest powrotem do początków muzycznej kariery Gary'ego Numana, czyli do czasów wczesnej twórczości zespołu Tubeway Army. Piosenka jako jedyna w koncertowej setliście nie została zaprezentowana w formie zbliżonej do studyjnej aranżacji, a osadzona została na tempie elektronicznej sekcji perkusyjnej oraz strukturze muzycznej takiej samej jak w utworze Remember I Was Vapour, chociaż kompozycja Bombers zawiera partie skrzypiec oraz agresywne, glam rockowe riffy gitarowe w refrenie. Nie brakuje też dodatkowych klawiszowych eksperymentów. Utwór ten zresztą był w tamtym okresie wykonywany w takiej właśnie, znacznie odbiegającej od pierwowzoru wersji glam rockowej.
Występ finalizuje pochodząca z albumu The Pleasure Principle piosenka Tracks łącząca synth pop i new wave, będąca w zasadzie formą elektronicznego punka. Warto podkreślić silniejszą sekcję perkusji i sekwencerowego pulsu basowego w podkładzie względem aranżacji studyjnej.
Wydawnictwo Engineers jest idealnym przypomnieniem i powrotem do przełomu lat 70. i 80., najlepszego okresu w twórczości Gary'ego Numana, nie tylko poprzez pryzmat jego ogromnej ówczesnej popularności. Wokalista zaprezentował zarówno najlepsze swoje kultowe już dziś kompozycje, ale także sporo niealbumowych rarytasów. Wydawnictwo Engineers jest jednym z najlepszych koncertowych albumów w dorobku Gary'ego Numana - pozycja jak najbardziej warta polecenia.
Tracklista:
"Introduction: Theme From Replicas"
"Airlane"
"Me! I Disconnect From You"
"Praying to the Aliens"
"M.E."
"Films"
"We Are So Fragile"
"Are 'Friends' Electric?"
"Conversation"
"Remind Me to Smile"
"Replicas"
"Remember I Was Vapour"
"Trois Gymnopédies"
"Cars"
"I Die: You Die"
"Bombers"
"Tracks"
Personel:
Gary Numan - vocals, guitar, synthesizers
Paul Gardiner - bass guitar
Chris Payne - keyboards, viola (left tower)
Cedric Sharpley - drums
Rrussell Bell - guitar, keyboards, electronic percussion
Denis Haines - keyboards (right tower)
Written by, © copyright February 2021 by Genesis GM.
Dodaj komentarz