Jean Michel Jarre - Waiting for Cousteau,...

Waiting for Cousteau - dziesiąty album studyjny francuskiego kompozytora muzyki elektronicznej, Jeana-Michela Jarre’a, który na przełomie lat 80. i 90. był jedynym, obok brytyjskiej formacji Depeche Mode, wykonawcą syntezatorowym mającym status megagwiazdy cieszącej się statutem równym zespołowi The Rolling Stones, toteż artysta śmiało mógł się podjąć kolejnego wyzwania, nagrywając wydawnictwo poświęcone francuskiemu badaczowi podwodnych głębin – kapitanowi Jacques'owi-Yves Cousteau, jednocześnie odważnie sięgając po bardziej awangardowe formy muzyczne.
   Album ukazał się 11 czerwca 1990 roku - w dniu 80. urodzin Jacques'a-Yves Cousteau. Pierwsze trzy utwory połączone w jedną suitę noszą pochodzący od nazwy statku oceanografa tytuł „Calypso”.
   Otwierający wydawnictwo przebojowy numer Calypso, rozpoczyna eksperymentalna introdukcja zawierająca przetworzone dźwięki wiatru, szumu i bulgotania morskiej wody oraz wszelkich innych szumów, po czym utwór przechodzi w radosną kompozycję o charakterze synth popowym z karaibskimi klimatami, co też śmiało pasowałby do albumu Zoolook (1984). Numer przypomina też radosne brzmienia utworu Fourth Rendez-Vous (wydawnictwo Rendez-Vous, 1986), a nawet... piosenki Just Can't Get Enough - przeboju formacji Depeche Mode z 1981 roku. W utworze, oprócz synth popu, nie brakuje też elementów funku i house.
   Im dalej w głąb albumu, tym robi się mniej przebojowo i bardziej awangardowo. Kompozycja Calypso Part 2 łączy w sobie klimaty industrialu, synth popu, ambientu i cold wave. Warstwę muzyczną cechuje tu wyraźna zmiana tempa sekcji rytmicznej - począwszy od ponurej, chłodnej i spowolnionej pierwszej części, po dynamiczną, industrialno-synth popową część drugą. Cały utwór przypomina nieco klimaty z wydawnictw Depeche Mode, jak Some Great Reward (1984) czy Music For The Masses (1987), ale także z wcześniejszych albumów Jeana-Michela Jarre’a, Magnetic Fields (1981) i Zoolook (1984). Kompozycję wieńczy dźwięk fal rozbijających się o przycumowaną łódź.
   Calypso Part 3 (Fin de siècle) jest spokojnym utworem z wyraźną linią melodii i w monumentalno-ambientowym klimacie.
   Tytułowa, monstrualna, 47-minutowa kompozycja En Attendant Cousteau w całości oparta jest o ambientowe brzmienie uzupełnione o delikatne dźwięki pianina oraz wszechobecne, przetworzone i delikatne dzwonki o różnym natężeniu dźwiękowym. Utwór mógłby być ilustracją do dokumentalnego filmu przedstawiającego głębiny oceanów. Zresztą kompozycja została wykorzystana przez samego Jacques'a-Yves'a Cousteau jako ścieżka dźwiękowa do jego filmu ,,Palawan: Le Dernier Refuge".
   Wydawnictwo Waiting for Cousteau jest jedną z najważniejszych pozycji w dyskografii Jeana-Michela Jarre’a. Oprócz wielkiego przeboju Calypso, album odniósł sukces komercyjny w postaci 14. miejsca w zestawieniu UK Charts w Wlk. Brytanii, zaś koncert zorganizowany w Paryżu w dzielnicy La Defense miesiąc po ukazaniu się wydawnictwa, 14 lipca 1990 roku, zgromadził dwa miliony widzów, co przyniosło kompozytorowi wpis do Księgi Rekordów Guinnessa za rekordową publiczność.

Tracklista:

1. „Calypso” - 8:23
2. „Calypso Part 2” - 7:10
3. „Calypso Part 3 (Fin de siècle)” (End of the Century) - 6:29
4. „En attendant Cousteau” (Waiting for Cousteau) - 46:55

Personel:

Jean-Michel Jarre – keyboards
The Amoco Renegades – steel drums
Guy Delacroix – bass
Christophe Deschamps – drums
Michel Geiss – keyboards
Dominique Perrier – keyboards

Sprzęt:

Roland D-50
Korg DSM-1
Eminent 310U[3]
ARP 2600
EMS Synthi AKS
EMS VCS3
Farfisa Professional Organ
Mellotron
RMI Harmonic Synthesizer
EKO Computerthythm

Written by, © copyright September 2017 by Genesis GM.