Nine Inch Nails - Add Violence, 2017;

Add Violence - wydawnictwo EP amerykańskiej formacji industrialnej, Nine Inch Nails, wydane 19 lipca 2017 roku, będące drugą częścią trylogii minialbumów rozpoczętej przez Not the Actual Events (2016), a sfinalizowanej albumem Bad Witch (2018).

   Pewnym przełomem w twórczości Nine Inch Nails okazała się wspomniana EP-ka Not the Actual Events wydana w 2016 roku, kiedy zespół w nowym składzie pojawił się na planie kultowego serialu w reżyserii Davida Lyncha ,,Twin Peaks: The Return".

   Współpraca Nine Inch Nails z Davidem Lynchem trwała zresztą już od wielu lat, co przekładało się również na twórczość formacji, zaś hipnotyczny występ zespołu w serialowym Bang Bang Bar w Twin Peaks dał początek serii trzech krótkich albumów, począwszy od Not the Actual Events, na którym pełnoprawnym muzykiem Nine Inch Nails i współproducentem utworów został współpracujący z zespołem od 2005 roku Atticus Ross.

   Add Violence jest przede wszystkim o wiele mniej agresywna od Not the Actual Events, choć minialbum otwiera singlowy Less Than, chwytliwy, pulsujący i dynamiczny, wręcz przebojowy numer nawiązujący stylistyką do debiutanckiego albumu Nine Inch Nails - Pretty Hate Machine (1989). W refrenie utwór zyskuje rockowego pazura poprzez agresywny riff gitarowy, jednak Less Than nie jest reprezentatywnym utworem dla całości Add Violence.

   Znacznie ciekawiej robi się wraz z następnym utworem - The Lovers - z szeptanymi deklamacjami przechodzącymi w nostalgiczny i depresyjny wokal, muzyczna struktura opiera się zaś o jednostajną rytmikę automatu perkusyjnego oraz lodowaty puls i duszną atmosferę na tle subtelnych akordów fortepianowych i partii gitarowych. Utwór odwołuje się do ducha twórczości formacji Cabaret Voltaire i The Klinik.

   This Isn't the Place znacznie zwalnia tempo; utwór opiera się na gęstym analogowo brzmiącym syntezatorowym tle, wysoko zawieszonej chłodnej przestrzeni, wyrazistej sekcji basowej oraz nastrojowej partii pianina i idealnie współgrającym z całością, która przypomina dokonania formacji Coil lub Throbbing Gristle z drugiego wcielenia, wokalem Trenta Reznora.

   Not Anymore to najbardziej eksperymentalny moment wydawnictwa; utwór przechodzi od analogowo-syntezatorowych pulsów ze spokojnym, acz niepozbawionym bólu wokalem, po przetworzony gitarowy jazgot z intensywnymi uderzeniami perkusji i krzyczącą partią wokalną, w której Trent Reznor śpiewa, że nie może obudzić się z tego koszmaru. I tak po kilkakroć powtarza się scenariusz tego utworu, który kończy się gwałtownie, przechodząc w finalną, najlepszą kompozycję, 12- minutową The Background World, opartą o prosty i jednostajny beat automatu perkusyjnego, pulsującą elektronikę, odległą i chłodną przestrzeń, wokal zaś jest depresyjny. Druga część utworu przechodzi w fazę instrumentalną, w której następuje swoista destrukcja piosenki; najpierw pojawiają się przerwy, niczym na porysowanym dysku CD, wraz z nimi nakładają się wszelkie szumy, zakłócenia i trzaski, utwór traci dźwiękową wyrazistość i spójność tak, że wreszcie zanikają wszelkie struktury melodii i pozostaje jedynie noise'owa ściana dźwięku.

   Add Violence otrzymał pozytywne recenzje krytyków i dziennikarzy muzycznych. Album świetnie sprzedał się też w USA docierając w zestawieniach Billboardu do 1. miejsca na US Independent Albums, 5. miejsca na US Top Rock Albums, 6. miejsca US Top Alternative Albums, doszedł także do 17. miejsca na US Billboard 200.

 

Tracklista:

 

1. "Less Than" 3:30

2. "The Lovers" 4:10

3. "This Isn't the Place" 4:44

4. "Not Anymore" 3:08

5. "The Background World" 11:44

 

Personel:

 

Trent Reznor – songwriting, arranging, production, programming, performance

Atticus Ross – songwriting, arranging, production, programming, performance

 

Muzycy dodatkowi:

 

Sharlotte Gibson – additional vocals ("Less Than")

Allison Iraheta – additional vocals ("Less Than")

 

Written by, © copyright January 2021 by Genesis GM.