Orchestral Manoeuvres in the Dark - English...

English Electric - dwunasty studyjny album legendarnej brytyjskiej synth popowej formacji, Orchestral Manoeuvres in the Dark, który ukazał się 5 kwietnia 2013 roku. Biorąc pod uwagę że na poprzedni album OMD, History of Modern (2010), trzeba było czekać aż 14 lat, to English Electric ukazał się w niemal tempie ekspresowym, zaledwie trzy lata po History of Modern, zresztą, co ciekawe, już rok po ukazaniu się tego albumu muzycy OMD ogłosili iż szykują nowy album o roboczym tytule English Electric, co było spowodowane nieustającą popularnością zespołów i muzyki z lat 80. oraz pozytywnym przyjęciem zarówno OMD, jak i ich albumu, History of Modern, będącego luźną próbą nawiązania do dawnej świetności i sentymentalną podróżą w dekadę lat 80.

   English Electric jednak stanowi udaną próbę nawiązania do najlepszych albumów OMD, takich jak Architecture & Morality, Dazzle Ships czy The Pacific Age, zaś okładka zaprojektowana przez Petera Saville'a nie pozostawia co do tego wątpliwości.

   Muzycy zapowiedzieli połączenie formy piosenkowej z eksperymentalizmem, co potwierdza otwierająca album futurystyczna introdukcja Please Remain Seated kojarząca się z eksperymentalnym futuryzmem Raymonda Scotta z lat 50. i 60., po niej zaś rozbrzmiewa przebojowy singlowy numer, Metroland, będący odzwierciedlaniem niemal boskiego zamiłowania muzyków OMD do brzmienia niemieckej formacji, Kraftwerk. Analogowe aranżacje, syntezatorowe przestrzenie żywcem zaczerpnięte z albumu Trans Europe Express (głównie z utworów Europe Endless i Franz Schubert), współgrają z nowoczesną, house'ową sekcją perkusyjną.

   Nostalgię za klimatami z albumów Architecture & Morality (jego bardziej piosenkowym obliczem), Junk Culture, Crush czy The Pacific Age, tęsknymi i romantycznymi melodiami zdradzają numery pokroju Night Café, Helen of Troy (ewidentne nawiązanie do Joan of Arc), śpiewany przez Paula Humphreysa Stay with Me (jak żywo przypominający Souvenir), Dresden (kolejna siostra Enoli Gay), oraz nieco zabarwiony brzmieniem Jeana-Michela Jarre'a (mechaniczny rytm bossa novy), nawiązujący też do klimatów z debiutanckiego albumu Orchestral Manoeuvres in the Dark i z Organisation, Final Song wieńczący cały album.

   Album zawiera oczywiście wysmakowane ciekawostki: The Future Will Be Silent jest połączeniem nowoczesnego house'u z analogowymi brzmieniami syntezatorów z lat 80., w których można doszukać się brzmień Kraftwerk, The Art of Noise i Cabaret Voltaire, oraz motywów przypominających eksperymenty z albumu Dazzle Ships z melorecytacjami i z przetwarzaniem partii wokalnej włącznie.

   Our System swoim początkiem do złudzenia przypomina stylistykę z albumu Organisation, choć piosenka nawiązuje bardziej do Joan of Arc (Maid of Orleans), zaś warcząca dub stepowa sekcja basu przypomina wstęp do albumu formacji Depeche Mode, Delta Machine.

   Kissing the Machine jest odrestaurowanym numerem sprzed lat, który ukazał się na wydawnictwie formacji Karla Bartosa, Elektric Music, Esperanto (1993, przy współautorstwie Andy'ego McCluskey'ego), zaśpiewany także wtedy przez Andy'ego, brzmiał jak typowe OMD, w nowej zaś wersji, poprzez dodanie partii sampli z utworu Europe Endless, brzmi niczym Kraftwerk. Gościnnie vocoderowego wokalu kobiety-robota udzieliła Claudia Brücken (ex Propaganda), prywatnie żona Paula Humphreysa.

   Warto wspomnieć o dwóch świetnych eksperymentalnych miniaturach nawiązujących do momentów z Dazzle Sips; radiowy Decimal (był pierwszym utworem tego albumu oficjalnie udostępnionym przez zespół w sieci) oraz Atomic Ranch z bardzo rzadkim u OMD potężnym industrialnym pulsem sekwencera współgrającym z delikatnymi chwytami klawiszy, wśród których wtopione są damsko-męskie deklamacje.

   Album English Electric zasłużenie odniósł sukces komercyjny, stając się numerem 12. na listach przebojów w Wlk. Brytanii, mkiejsce 10. zajął w Niemczech oraz dotarł do 8. miejsca zestawienia amerykańskiego Billboardu w kategorii Dance.

   Album English Electric, obok Delta Machine, stanowił udany powrót zasłużonego zespołu synth popowego z lat 80.

 

Tracklista:

 

Please Remain Seated 0:44

Metroland 7:33

Night Café 3:46

The Future Will Be Silent 2:41

Helen Of Troy 4:13

Our System 4:33

Kissing The Machine 5:06

Decimal 1:16

Stay With Me 4:27

Dresden 3:37

Atomic Ranch 1:44

Final Song 3:25

 

Personel:

 

OMD – production

Andy McCluskey – vocals, bass guitar, keyboards

Paul Humphreys – vocals, keyboards, mixing

Martin Cooper – keyboards

Malcolm Holmes – drums (all tracks); additional programming (6)

 

Muzycy sesyjni / personel techniczny:

 

Claudia Brücken – machine voice (7)

Mirelle Davis – management

Fotonovela – additional programming (5)

Guy Katsav – additional production (10)

Abbey Lincoln – sample performer (12)

Innes Marlow – photography

Charles Reeves – Chinese recording (1)

Peter Saville – art direction

Tom Skipp – sleeve design

Mike Spink – additional engineering (2)

David Watson – backing vocals (9)

James Watson – additional programming (9)

 

Written by, © copyright July 2015 by Genesis GM.