Pet Shop Boys - Disco, 1986;

Disco - po światowym sukcesie debiutanckiego wydawnictwa studyjnego Pet Shop Boys, Please (1986), formacja wzorem Soft Cell, który po podobnym sukcesie swojego debiutanckiego albumu Non-Stop Erotic Cabaret (1981) wydał remix-album Non-Stop Ecstatic Dancing (1982, pierwszy w historii remix-album) zawierający remixy z debiutanckiego albumu uzupełniony o materiał niewydany, co przyniosło Soft Cell ogromny sukces komercyjny na całym świecie. Podobnie rzecz miała się w przypadku formacji Pet Shop Boys. Wydany 17 listopada 1986 roku remix album Disco zawiera bowiem remixy przebojów z albumu Please uzupełnione o materiał niewydany na debiutanckim wydawnictwie studyjnym. Całość została mocno utaneczniona, co stanowiło doskonałą alternatywę i konkurencję dla rządzącego na parkietach drugiej połowy lat 80. italo disco i przeżywającego poważny kryzys synth popu. Album Disco dał Pet Shop Boys status światowej gwiazdy i królów światowych parkietów, zupełnie jak niegdyś album Non-Stop Ecstatic Dancing przyniósł sławę formacji Soft Cell. Album Disco dotarł do 12. miejsca US Dance Club Songs w zestawieniu amerykańskiego Billboardu, 15. miejsca w zestawieniu UK Albums w Wlk. Brytanii, 10. miejsca w Niemczech w zestawieniu Offizielle Top 100 - a to tylko niektóre z osiągnięć wydawnictwa.

   Album otwiera In the Night (Arthur Baker's Extended mix), który chyba tylko poprzez nazbyt taneczny i sentymentalny wydźwięk nie wszedł do melancholijnego wydawnictwa Please. Utwór dość wyraźnie inspirowany jest przebojem New Order, Blue Monday (1983), zresztą wokalista Pet Shop Boys, Neil Tennant, nie ukrywał wielkiej fascynacji tym numerem, którego, będąc jeszcze młodym dziennikarzem muzycznym, nazwał ,,wzorem dyskotekowej piosenki, którą sam chciałby skomponować".

   Kompozycja Suburbia (Julian Mendelssohn's Full Horror mix), która jest również wersją video utworu, zyskuje nie tylko na długości trwania, ale i szybsze tempo, bardziej orkiestrową formę, z kolei Opportunities [Let's Make Lots of Money] (Ron Dean Miller and Latin Rascals' Version Latina) łączy typowo synth popowy styl znany z Please z - rzadkim u Pet Shop Boys - industrialnym brzmieniem i house'ową partią klawiszy o futurystycznym zabarwieniu.

   Paninaro (Pet Shop Boys and David Jacob's Italian mix), jedna z najlepszych kompozycji w twórczości Pet Shop Boys, w której rolę głównego wokalisty bierze na siebie Chris Lowe, to klasyczne połączenie synth popu i house'u o futurystyczno-sentymentalnym brzmieniu, przez co raczej piosenka nie pasowałaby do albumu Please.

   Numer Love Comes Quickly (Shep Pettibone's Mastermix) co prawda odarty został ze swej melancholii znanej z Please, zyskuje za to na taneczności i sentymentalnym brzmieniu. Również wieńczący całość utwór West End Girls (Shep Pettibone's Disco mix) traci melancholijny nastrój, zyskuje za to soulowe brzmienie, które łączy się z synth popową i wczesno house'ową strukturą muzyczną utworu, trochę w stylu Herbiego Hancocka z okresu "Techno Trylogii". Zresztą styl house od tej pory, w mniejszym lub większym stopniu, już zawsze będzie odgrywał niebagatelną rolę w twórczości Pet Shop Boys, a remix-album Disco jest tego zapowiedzią.

 

Tracklista:

 

"In the Night" (Arthur Baker's Extended mix) – 6:28

"Suburbia" (Julian Mendelssohn's Full Horror mix) – 8:56

"Opportunities (Let's Make Lots of Money)" (Ron Dean Miller and Latin Rascals' Version Latina) – 5:34

"Paninaro" (Pet Shop Boys and David Jacob's Italian mix) – 8:35

"Love Comes Quickly" (Shep Pettibone's Mastermix) – 7:38

"West End Girls" (Shep Pettibone's Disco mix) – 9:03

 

Personel:

 

Neil Tennant – vocals

Chris Lowe – keyboards, vocals

 

Muzycy dodatkowi:

 

Andy Richards – Fairlight on track 2

Gary Barnacle – saxophone on track 2

Blue Weaver and Khris Kallis – additional keyboards on track 3

Adrien Cook – Fairlight on track 4

Andy Mackay – saxophone on track 5

 

Written by, © copyright July 2015 by Genesis GM.