Suicide - Ghost Riders (live), 1986;

Ghost Riders - koncertowy album nowojorskiej formacji synth popowej, Suicide, wydany pierwotnie w USA w formie kasety w 1986 roku z okazji 15-lecia istnienia Suicide. Materiał jest zapisem występu zespołu z dnia 19 września 1981 roku w Walker Art Center w Minneapolis. Koncert był uświetnieniem 10-lecia istnienia formacji, która zaprezentowała swój klasyczny repertuar poczynając od otwierającego koncertową setlistę psychodelicznie transowego utworu Rocket USA z partią wokalną w wykonaniu Alana Vegi, w której dominuje senny styl rockabilly, przechodzący czasem w nerwowe wrzaski, a niekiedy w charczenie i szept.
   Niealbumowy numer Rock N' Roll (Is Killing My Life), z charakterystycznym dla twórczości Suicide szybkim i jednostajnym beatem automatu perkusyjnego (dominującym we wszystkich pozostałych piosenkach), retrospektywnym brzmieniem syntezatorów nawiązującym liniami melodii do klasyki rock'n'rolla lat 50. i 60., oraz ciepłą, acz depresyjną partią wokalną w stylu śpiewu słynnego piosenkarza rockabilly, Elvisa Presleya, w wykonaniu Alana Vegi, snuje historię z codziennego życia amerykańskiego muzyka rockowego.
   Ghost Rider to najbardziej znana kompozycja w repertuarze Suicide, będąca też największym przebojem w twórczości zespołu, prezentuje się w nieco bardziej awangardowej i eksperymentalnej formie.
   Dream Baby Dream jest jednym z tych słodko-gorzkich, klasycznych numerów w twórczości Suicide utrzymanym w stylu, jaki formacja prezentowała w piosenkach Cheree, Johnny czy Girl, choć zwraca tu uwagę dosyć rozstrojone brzmienie partii organowej.
   Niealbumowy utwór Sweet White Lady jest ścieżką, w której partia klawiszowa w wykonaniu Martina Reva stanowi hybrydę synth popu, psychodelii lat 60., post punka i rockabilly, zaś przejmująca partia wokalna w wykonaniu Alana Vegi przechodzi od nieco schizofrenicznego klimatu rockabilly, po pełne emocji deklamacje w stylu dokonań Jima Morrisona.
   Harlem jest kolejną kompozycją w repertuarze Suicide znaną wyłącznie z koncertów. Strukura muzyczna jest tu bardziej eksperymentalna, prezentująca się w formie mrocznego synth popu połączonego ze zniekształconymi, psychodelicznymi brzmieniami syntezatorowymi przypominającymi dźwięki Trautonium lub Thereminu. Partie wokalne w wykonaniu Alana Vegi zmieniają się - od względnie spokojnych w klimacie rockabilly i stylu śpiewu Elvisa Presleya, przez depresyjne charczenie, po wściekłe wrzaski.
   Do wznowienia w formacie CD wydawnictwa Ghost Riders dodano nieopublikowany na kasecie utwór 96 Tears pochodzący z repertuaru zespołu ? and the Mysterians, którego twórczość była bezpośrednią inspiracją dla formacji Suicide. Kompozycja pozbawiona jest tym razem sekcji rytmicznej, a przedstawiona została w formie luźnej, archaicznej, syntezatorowej linii melodii, niepozbawionej eksperymentalnych zakrętów, z partią wokalną w wykonaniu Alana Vegi w stylu nurtu rockabilly.
   Koncertowy album Ghost Riders jest dziś kultową i obowiązkową pozycją dla fanów Suicide. Wydawnictwo prezentuje też znakomitą formę artystyczną zespołu, którego muzycy, Alen Vega i Martin Rev, nie mogąc dojść do porozumienia w kwestii kompetencji twórczych (wokalista zarzucał klawiszowcowi, iż ten blokuje jego pomysły i nie dopuszcza go do wkładu w brzmienie muzyki), skupiali się przez większą część dekady lat 80. na własnej, solowej twórczości.

Tracklista:

1. "Rocket USA" - 4:53
2. "Rock N' Roll (Is Killing My Life)" - 5:14
3. "Ghost Rider" - 7:06
4. "Dream Baby Dream" - 6:18
5. "Sweet White Lady" - 8:42
6. "Harlem" - 9:51

Bonus track:

7. "96 Tears" (Question Mark & the Mysterians cover) - 4:38

Personel:

Martin Rev – keyboards, drum programming
Alan Vega – vocals

Written by, © copyright January 2017 by Genesis GM.