Throbbing Gristle - Live Volume 1, 1976 -...

Live, Volume 1, 1976 - 1978 - pierwsza z czteroczęściowej serii albumów koncertowych brytyjskiej formacji rocka industrialnego, Throbbing Gristle, wydanych w 1993 roku przez wytwórnię Mute Records. Volume 1 jest zmiksowaną i zremasterowaną w studiu Chrisa Cartera kompilacją występów zespołu z lat 1976-78 (brzmieniowo pozostawionych w stanie surowym), wydaną w formie pełnowymiarowego wydawnictwa koncertowego. Zestaw zawiera fragmenty sześciu występów z lat 1976-78 połączonych w jeden album koncertowy, który otwiera występ w londyńskim klubie I.C.A. z 18 października 1976 roku. Poprzedzony krótką introdukcją-zapowiedzią set rozpoczyna się od utworu Very Friendly pochodzącego z nigdy niewydanego oficjalnie debiutanckiego wydawnictwa studyjnego Throbbing Gristle, First Annual Report (1975). W tamtym czasie materiał z albumu nie był nikomu spoza składu formacji znany, jednakże kompozycja Very Friendly, poza zasadniczym brakiem sekcji rytmicznej występującej jedynie szczątkowo, oraz szokującym przekazem lirycznym, różni się od studyjnego odpowiednika nieco skróconym czasem trwania (i tak ponad 15-minutowym!) oraz chłodnymi partiami klawiszowymi, których brak jest w surowej studyjnej aranżacji ścieżki.
   Drugim fragmentem występu w klubie I.C.A. jest równie szokująca w warstwie lirycznej, pozbawiona sekcji rytmicznej eksperymentalna kompozycja Dead Ed, niemająca jak większość prezentowanego materiału swojego studyjnego odpowiednika. Struktura muzyczna oparta jest tu na psychodelicznej partii syntezatorowej brzmiącej niczym z przełomu lat 60. i 70., z kakofonią kosmicznych brzmień i radiowych szumów w duchu twórczości elektronicznych eksperymentatorów lat lat 60. oraz niemieckich wykonawców wywodzących się z nurtu krautrocka. W pewnym momencie w warstwie muzycznej pojawiają się chaotyczne partie skrzypiec, zaś formalności dopełnia szaleńcza narracja w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a odgrywającego rolę seryjnego maniakalnego zabójcy.
   Występ w klubie Hat Fair w Winchesterze, 21 sierpnia 1976 roku, reprezentuje jeden utwór, instrumentalny No Two Ways, nieposiadający jak niemal wszystkie pozostałe kompozycje sekcji rytmicznej, za to osadzony w duchu eksperymentów w wykonaniu niemieckiego pioniera muzyki elektronicznej, Karlheinza Stockhousena, twórczości brytyjskiego zespołu, Pink Floyd, oraz niemieckich wykonawców pierwszej połowy lat 70. wywodzących się z nurtu krautrocka. Struktura muzyczna stanowi połączenie art.-rockowych riffów gitarowych z eksperymentalną sekcją syntezatorową.
   Również jedynego przedstawiciela ma występ w Brighton Polytechnic z 26 marca 1977. Last Exit to numer, który tak samo jak poprzednie ścieżki nie posiada sekcji rytmicznej i perkusyjnej, oparty jest za to na mrocznej syntezatorowej, syntezatorowych i gitarowych przesterach, występujących gdzieniegdzie sekwencerowych pulsacjach basowych oraz elektronicznych eksperymentach dźwiękowych i szaleńczych narracjach w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a. Fragmenty tej kompozycji zostały wykorzystane na pierwszym oficjalnym wydawnictwie studyjnym Throbbing Gristle, The Second Annual Report (1977), w utworze Slug Bait (Live in Brighton).
   Kolejnym etapem albumu koncertowego jest fragment występu w Nuffield Theatre w Southampton 7 maja 1977 roku, który reprezentują dwie kompozycje. Pierwszy z nich, eksperymentalno-instrumentalna ścieżka Forced Entry opiera się na podobnym schemacie jak utwór Last Exit, choć po improwizowanym, psychodeliczno-industrialnym, drone'owym chaosie z czasem pojawia się w pełni zsynchronizowany sekwencerowy puls basowy w podkładzie, a wraz z nim po raz pierwszy mechaniczny beat archaicznego automatu perkusyjnego, jednakże po minucie warstwa muzyczna powraca do wcześniejszej, pozbawionej sekcji rytmicznej, improwizowanej formy muzycznej, w której słychać jest silne wpływy wczesnej twórczości eksperymentalnej formacji niemieckiej, Cluster. Fragmenty utworu również wykorzystano na wydawnictwie The Second Annual Report w numerze Maggot Death (live in Southampton). Drugą ścieżką ze wspomnianego koncertu jest kompozycja National Affront o podobnym schemacie struktury muzycznej co poprzednio, bez sekcji rytmicznej, występują za to zniekształcone i zabarwione bluesem partie gitarowe oraz zniekształcona partia recytacji w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a.
   Kolejny performance, to występ w Art College, 11 listopada 1977 roku w Winchesterze, który reprezentują drone'owo-art-rockowe utwory A Nod And A Wink i Feeling Critical, w których słychać jest echa twórczości zespołów Pink Floyd, Tangerine Dream i Cluster, z syntezatorowo-gitarowymi przesterami, elektronicznymi eksperymentami dźwiękowymi, radiowymi szumami oraz względnie spokojnymi narracjami w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a w kompozycji A Nod And A Wink i oszalałymi wrzaskami w numerze Feeling Critical - oba utwory tradycyjnie są improwizowane, pozbawione sekcji rytmicznej.
   Całość wieńczy występ w klubie London Film Makers Co-Op, z 6 lipca 1978 roku, gdzie formacja zaprezentowała nową, skróconą wersję pochodzącej jeszcze z czasów zespołu COUM Transmissions ścieżki After Cease To Exist Soundtrack: New After Cease To Exist Soundtrack. Struktura muzyczna jest tu równie eksperymentalna, ale już bez tej nieograniczonej przestrzeni i chaosu co wcześniej, za to osadzona bardziej w klimacie psychodelicznym i industrialnym.
   Pierwsza z czteroczęściowej serii albumów koncertowych Throbbing Gristle Live jest najlepszą z całej serii, prezentuje bowiem w większości najwcześniejszy, pełen improwizacji okres twórczości Throbbing Gristle, zanim formacja wydała jakikolwiek oficjalny materiał, zaś brytyjski nurt rocka industrialnego był kompletnym zaskoczeniem i fenomenem wdzierającym się na opanowaną rewolucją punkową brytyjską scenę muzyczną pomiędzy zwalczające się wzajemnie gatunki punk-rocka, disco i rocka progresywnego. Pojawienie się na brytyjskiej scenie muzycznej Throbbing Gristle z syntezatorami i robionymi chałupniczymi metodami samplerami oraz innymi elektronicznymi gadżetami, było tym, czym pojawienie się amerykańskiego zespołu art rockowego, The Velvet Underground w latach 60. w USA, czy niemieckiej formacji rocka elektronicznego, Kraftwerk, na początku lat 70.

Tracklista:

I.C.A. London 18th October 1976:

1 Introduction 1:01
2 Very Friendly 15:54
3 Dead Ed 4:23

Hat Fair Winchester 21st August 1976:

4 No Two Ways 5:43

Brighton Polytechnic 26th March 1977:

5 Last Exit 8:38

Nuffield Theatre Southampton 7th May 1977:

6 Forced Entry 9:21
7 National Affront 7:04

Art College Winchester 11th November 1977:

8 A Nod And A Wank 6:35
9 Feeling Critical 9:21

London Film Makers Co-Op 6th July 1978:

10 New After Cease To Exist Soundtrack 5:26

Personel:

Artwork – Disinformation
Compiled By [Archive Research And Track Selection Consultant] – B. Lustmord
Lead Guitar, Effects, Vocals, Performer [Screwdriver, Gizmo], Effects [Gristlizer], Cornet, Liner Notes [Text] – Cosey Fanni Tutti
Photography By [Picture Of Val Denham] – Peter Christopherson
Remastered By, Producer – Chris Carter
Synthesizer, Drum Programming [Electronic Rhythms], Tape, Electronics [Machines], Effects [Gristlizer], Mixed By [Mixing] – Chris Carter
Tape, Electronics [Machines], Vocals, Cornet, Effects [Gristlizer], Harmonica – Peter Christopherson
Vocals, Bass Guitar, Performer [Bass Gizmo], Effects [Gristlizer], Violin – Genesis P. Orridge

Written by, © copyright October 2015 by Genesis GM.