03 maja 2023, 23:45
See Me Ridin' - czwarty solowy album studyjny klawiszowca amerykańskiej formacji Suicide. Martina Reva, który wydany został w 1996 roku. Był to przełomowy album, bowiem Martin Rev po raz pierwszy zaprezentował się w roli wokalisty i autora tekstów, co było przełomem w stosunku do jego poprzednich solowych albumów zawierających wyłącznie muzykę instrumentalną, ale także i do twórczości w Suicide, gdzie dotąd (jak i później) nie udzielał się jako wokalista.
Jak wszystkie poprzednie solowe albumy Martina Reva, także i See Me Ridin' muzycznie odwoływał się do stylistyki i brzmienia Suicide, tylko tym razem album po raz pierwszy zawierał materiał o charakterze piosenkowym składając się z trzynastu krótkich, nie przekraczających z reguły dwóch-trzech minut quasi-piosenek z tekstami o miłości, utrzymanych w bliskim twórczości Suicide stylu rockabilly lat 60. i 70. w warstwie wokalnej, opakowanym w elektroniczno-synth popową retrospektywną szatę muzyczną, co w rzeczy samej było bezpośrednim odwołaniem się do twórczości Suicide, choć głos Martina Reva różni się od "Elvisowskiej" barwy wokalu Alana Vegi prezentując bardziej słodką, soulową i czarną barwę, mimo to całkiem idealnie wpasowującą się stylistycznie do rockabilly. Trzynaście quasi-piosenek zostało uzupełnionych o trzy instrumentalno-eksperymentalne awangardowe miniatury. Większość piosenek pozbawiona jest też sekcji perkusyjnej, bądź perkusja ograniczona została do pojedynczych beatów.
Album otwiera tytułowy See Me Ridin' pozbawiony sekcji rytmicznej numer o łagodnej soulowej sekcji wokalu w stylu rockabilly lat 60. i 70. osadzonej na chłodnej syntezatorowej przestrzeni typu voice humana. Podobną strukturę muzyczną prezentują utwory I Heard Your Name (z przetworzonymi wokalizami i pojedynczymi partiami bębnów), Hop And Scotch oraz Told The Moon, choć ten ostatni zawiera klawiszowe i basowe solówki, a nawet szczątkową sekcję perkusyjną.
Piosenka Pillars składa się z warstwy wokalnej wplecionej w minimalistyczną muzykę złożoną z archaicznych pulsów syntezatorowych w stylistyce lat 70. i wczesnych 80., podobnie rzecz prezentuje w Secret Teardrops, gdzie partie wokalne wkomponowane zostały w muzykę opartą na basowej pętli, pojedynczym delikatnym werblu i nielicznych klawiszowych solówkach.
Klasyczny mariaż synth popu z rockabilly, zarówno w liniach wokalnych, jak i w warstwie muzycznej prezentują piosenki No One Knows, Small Talk, I Made You Cry, Here We Go oraz najlepsza w albumowym zestawieniu Mine, która jako jedyna kompozycja wydawnictwa posiada klasyczną, złożoną sekcję rytmiczną, opartą jednak o mocno retrospektywny, wręcz archaiczny beat automatu perkusyjnego rodem z wczesnych lat 80. Kompozycja zawiera klasycznie new wave'owy basowy podkład, który na krótko przechodzi w syntezatorowy basowy puls.
W najdłuższym na albumie, blisko 4-minutowym Yours Tonight, linia wokalna opiera się na delikatnym elektronicznym tle poprzetykanym dźwiękami przypominającymi kapanie wody oraz powtarzającym się co jakiś czas ciężkim bębnieniem.
W utworze Tell Me Why sekcja wokalna osadzona jest na retrospektywnym, nisko brzmiącym, opadającym i wznoszącym się syntezatorowym tle, na którym rozbrzmiewają sola archaicznego automatu perkusyjnego i chwytliwe, choć pełniące raczej rolę uzupełniającą, partie klawiszy.
Album uzupełniają wspomniane trzy instrumentalne miniatury o charakterze eksperymentalnym; Ten Two składa się z luźno powiązanych ze sobą syntezatorowych i perkusyjnych eksperymentów oraz orientalnych solówek klawiszy; Mari Go Round to stanowiące podkład utworu syntezatorowe pętle uzupełnione o dźwięki banjo, orientalne bliskowschodnie partie klawiszy i odległą chłodną przestrzeń. Kompozycja przypomina nieco dokonania synth popowej formacji Yello i jest dedykowana żonie artysty, Mari.
Zamykająca album kompozycja Post Card składa się wyłącznie z luźno połączonych ze sobą różnorakich, eksperymentalnych zagrywek i solówek klawiszowych.
Album See Me Ridin' poprzez swój nazbyt archaiczny i retrospektywny charakter nie odniósł co prawda większego sukcesu komercyjnego, bowiem nawet Suicide w tamtym okresie prezentował współczesny styl bliski latom 90., niemniej zapewne sam Martin Rev rozmyślnie nagrał album niemal żywcem przeniesiony z przełomu lat 70. i 80. do lat 90., sentymentalnie wracając tym samym do początków kariery swojej macierzystej formacji Suicide.
Bezsprzecznie był to też przełom dla twórczości Martina Reva, który udowodnił, że czuje się znakomicie nie tylko w roli instrumentalisty, ale także w roli świetnego tekściarza i wokalisty.
Tracklista:
1 See Me Ridin 1:51
2 Pillars 2:33
3 I Heard Your Name 2:02
4 No One Knows 2:30
5 Be Mine 1:41
6 Ten Two 1:34
7 Small Talk 2:08
8 Secret Teardrops 2:45
9 I Made You Cry 2:18
10 Here We Go 1:40
11 Mari Go Round 4:45
12 Hop And Scotch 1:53
13 Told The Moon 1:51
14 Yours Tonight 3:53
15 Tell Me Why 3:18
16 Post Card 1:29
Personel:
Edited By [Digital], Mastered By, CGI Artist [Computer Graphics] – John Dodge
Engineer – Stage Presence (tracks: 1 to 5, 7 to 10, 12 to 15), Taj Sidhu (tracks: 6, 11, 16)
Painting [Cover Painting] – Marev
Producer – Charles Ball (tracks: 6, 11, 16), Martin Rev (tracks: 1 to 5, 7 to 10, 12 to 15), Stage Presence (tracks: 1 to 5, 7 to 10, 12 to 15)
Written-By, Performer – Martin Rev
Written by, © copyright February 2020 by Genesis GM.