Space of Music

Happiness - drugi album studyjny brytyjskiej formacji electro popowej, The Beloved, wydany w 1990 roku, który okazał się przełomem w jej twórczości, bowiem debiutanckie wydawnictwo The Beloved - Where It Is - prezentujące styl synth pop / new wave, wydane w 1987 roku w czasie, kiedy synth pop mocno stracił na znaczeniu, przyniósł formacji komercyjne niepowodzenie, toteż The Beloved zredukował swój skład do formy duetu, Jon Marsh - Steve Waddington, zaś obaj muzycy skierowali swoje muzyczne zainteresowania na przybyły do Wlk. Brytanii z USA nurt acid house, który na przełomie lat 80. i 90. zyskał ogromną popularność. The Beloved razem z formacjami, m.in Cabaret Voltaire i The KLF, niezależnie od siebie, stali się pionierami łączenia acid house'u z formą popu.
   Na początek albumu otrzymujemy jednak ciepły, synth rockowy numer Hello, łączący synth pop nieco w stylu utworu zespołu Depeche Mode, Dangerous (strona B singla Personal Jesus, 1989), z post punkowymi i glam rockowymi riffami oraz funkowymi partiami gitarowymi. Sekcja automatu perkusyjnego utrzymuje tu mocno utanecznione, trip hopowe tempo, w podkładzie występuje wyrazisty i twardy basowy puls sekwencera. Kompozycja okazała się pierwszym wielkim hitem w twórczości The Beloved.
   Wspomniany mariaż acid house'u z popem pojawia się wraz z następnym utworem - Your Love Takes Me Higher - utrzymanym w zabójczym, jednostajnym i utanecznionym tempie w stylu house. Piosenka łączy styl acid house z synth popem zabarwionym nieco klimatem twórczości zespołu New Order, tworząc przebojowy numer, który stał się inspiracją dla twórczości formacji Pet Shop Boys w latach 90.
   Od stylistyki z Your Love Takes Me Higher nie uciekają też kompozycje Scarlet Beautiful (byłaby zapewne przebojem, gdyby ukazała się na singlu) i Up, Up and Away. Nieco lżejszy wymiar, aczkolwiek również synth popowo-acid house'owy ma piosenka I Love You More, przypominająca utanecznione klimaty ze studyjnych wydawnictw zespołu Orchestral Manoeuvres In The Dark (OMD), Sugar Tax (1991) i Liberator (1993), z kolei utwór The Sun Rising zaznacza się już wyraźnie acid house'owym klimatem i stylem, do złudzenia przypominającym dokonania formacji Cabaret Voltaire na albumie Groovy, Laidback and Nasty; nawet partia wokal na w wykonaniu Jona Marsha przypomina tu nieco śpiew Stephena Mallindera, a warto pamiętać, że wydawnictwa Groovy, Laidback and Nasty i Happiness powstawały niezależnie od siebie w tym samym czasie, co jest nietypowym przykładem konwergencji w muzyce.
   Jednakże album Happiness, w odróżnieniu od zdominowanego przez acid house wydawnictwa Groovy, Laidback and Nasty, ma też bardziej nastrojowe oblicze, które, oprócz wspomnianego numeru Hello, reprezentują takie piosenki, jak chociażby Time After Time będącej przykładem spokojnego, ciepłego electro-popu z domieszką funku i utrzymanej w nastrojowym klimacie, jaki potem ukazały się na wspomnianych wydawnictwach studyjnych zespołu OMD - Sugar Tax i Liberator.
   Don't You Worry to numer, który łączy klimaty funku i soulu z melancholijnym stylem electro-popu, co upodabnia utwór do dokonań formacji Pet Shop Boys zapoczątkowanych na albumie Behaviour (1990).
   Klasycznie electro-funkową kompozycją z trip-hopowym tempem automatycznej sekcji perkusyjnej jest Wake Up Soon, gdzie udanie połączono klimat sielanki z melancholią.
   Całość wydawnictwa wieńczy pogodny, electro-popowy numer Found z new wave'owymi partiami gitary i klimatem nawiązującym mocno do stylu twórczości zespołu New Order.
   Album Happiness okazał się ogromnym sukcesem komercyjnym The Beloved, docierając w Wlk. Brytanii na 14. pozycję zestawienia UK Albums Chart. Wydawnictwo było też notowane w USA na 154. miejscu w zestawieniu US Billboard 200 w 1990 roku. Single pochodzące z Happiness stały się przebojami notowanymi w Wlk. Brytanii w zestawieniu Top 40 UK singles, odpowiednio The Sun Rising dotarł do 26. miejsca, Hello do miejsca 19., Your Love Takes Me Higher do 39. miejsca, zaś Time After Time otarł się o listę, docierając do 46. miejsca, aczkolwiek numer ten stał się wielkim przebojem w Europie poza Wyspami Brytyjskimi.
   Ponadto album Happiness został wyróżniony klasyfikacją na 48. miejscu listy ,,Best Dance Albums of All Time" w 1996 roku, opublikowanej przez brytyjskie pismo muzyczne, Mixmag.

Tracklista:

1 Hello 4:18
2 Your Love Takes Me Higher 3:37
3 Time After Time 4:18
4 Don't You Worry 3:50
5 Scarlet Beautiful 4:40
6 The Sun Rising 5:07
7 I Love You More 3:54
8 Wake Up Soon 5:02
9 Up, Up and Away 6:01
10 Found 4:24

Personel (skład podstawowy):

Jon Marsh – lead vocals, keyboards, rhythms
Steve Waddington – guitars, keyboards

Written by, © copyright October 2017 by Genesis GM.

The Third Mind Movements - ostatni album studyjny legendarnej brytyjskiej formacji rocka industrialnego, Throbbing Gristle, powstały w oparciu o materiał z Desertshore Installation, którego prezentacja odbyła się w dniach 1-3 czerwca 2007 roku w Institute of Contemporary Art. Wydawnictwo ukazało się 16 kwietnia 2009 roku.
   W odróżnieniu od wydanych w XXI wieku poprzednich albumów zespołu, na których dominował materiał piosenkowy ocierający się niekiedy o pop, jest to zdecydowany powrót Throbbing Gristle do eksperymentalno-industrialnych korzeni, o czym przekonuje już otwierający wydawnictwo utwór The Man From Nowhere, będący połączeniem industrialnych pulsów, zgrzytów i hałasów przypominających te z albumu Journey Through a Body (1981), z chłodną sekcją syntezatorową lat 70. w stylu twórczości formacji Tangerine Dream, w tle zaś słychać jest mocno przytłumioną i zniekształconą deklamację w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a.
   Kompozycja PreMature przypomina wczesne występy Throbbing Gristle z lat 70. Utwór oparty jest na przeciągłym industrialnym hałasie i eksperymentalnej sekcji syntezatorowej brzmiącej niczym z przełomu lat 60. i 70. Warstwa muzyczna z czasem nabiera sekcji rytmicznej, najpierw poprzez sekcję basową w podkładzie, potem dochodzi miarowy beat automatu perkusyjnego, w tle słychać cichą i przytłumioną deklamację, w końcu sekcja rytmiczna zanika, przenosząc kompozycję w fazę psychodeliczno-eksperymentalnej i drone'owej sekcji syntezatorowej przypominającej wczesną twórczość zespołów Cluster, Ash Ra Tempel czy Tangerine Dream z tzw. okresu ,,Pink Years".
   Utwór Secluded opiera się na eksperymentalnych dźwiękach syntezatorowych o brzmieniu z lat 60. rodem z twórczości Karlheinza Stockhousena, Pierre'a Schaeffera, Mortona Subotnicka, czy formacji Beaver & Krause, połączonych z industrialnymi dźwiękami. Także i tu w tle słychać jest mocno zniekształconą i przytłumioną, odtworzoną wstecznie deklamację w wykonaniu Genesisa P- Orridge'a.
   W kompozycji Perception Is The Only Reality od początku pojawia się sekcja rytmiczna przypominająca raczej dźwięki ręcznego piłowania, które tworzą swoiste trip-hopowe tempo utworu wypełnionego drone'owymi dźwiękami eksperymentalnej sekcji syntezatorowej o brzmieniu z przełomu lat 60. i 70., kojarzącej się z wczesnymi dokonaniami formacji Cluster, z licznymi dźwiękowymi i industrialnymi wypełniaczami.
   Not That I Am to numer, który oparty jest na ciężkim trip-hopowym tempie automatu perkusyjnego, wokół którego rozbrzmiewa hipnotyzująca sekcja gitary basowej współgrająca z przeciągłymi riffami gitarowymi uzupełnionymi o industrialne zgrzyty i syntezatorowe efekty dźwiękowe. Kompozycję rozpoczynają i wieńczą przetworzone deklamacje.
   Na finał albumu The Third Mind Movements składają się trzy psychodeliczno-industrialne impresje składające się na jedną 23-minutową suitę, The Third Mind. Kompozycja First Movement opiera się na transowym i twardym industrialnym pulsie basowym sekwencera w podkładzie tworzącym rodzaj sekcji rytmicznej, oraz nieustannych industrialnych efektach dźwiękowych. Utwór ewoluuje od chłodnej, ambientowej przestrzeni w stylu twórczości z lat 70. formacji Tangerine Dream, przez połączenie psychodelii z jazzem w postaci długich partii saksofonu, które z kolei przechodzą w fazę eksperymentalnej, uzupełnionej o partie fletu i skrzypiec, drone'owej sekcji syntezatorowej o brzmieniu z początku lat 70. rodem z krautrockowej twórczości zespołów Ash Ra Templel, Agitation Fee i Cluster, lub The Legendary Pink Dots. Kompozycja kończy się tak, jak się zaczęła - chłodną, ambientową przestrzenią, brzmieniem przypominającą klimat twórczości formacji Tangerine Dream lat 70..
   Utwór Second Movement przypomina klimaty z wczesnych koncertów Throbbing Gristle z lat 70. Drone'owo brzmiąc i eksperymentalna sekcja syntezatorowa utrzymana jest tu w dusznym klimacie twórczości zespołu The Legendary Pink Dots. Strukura muzyczna uzupełniana jest o gitarowe riffy i industrialne efekty dźwiękowe. Z czasem riffy gitarowe zanikają, a w ich miejsce pojawia się ociężała automatyczna sekcja rytmiczna przypominająca dźwiękiem syk maszyny parowej.
   Kompozycja Third Movement z mocno przytłumioną automatyczną sekcją automatu perkusyjnego utrzymującego stałe jazzowe tempo, to fuzja psychodelicznej sekcji syntezatorowej o brzmieniu lat 70., drone'u i jazzu z wysoko brzmiącymi partiami saksofonu altowego i wszechobecnymi efektami stereofonicznymi.
   The Third Mind Movements jest najlepszym albumem studyjnym w dorobku Throbbing Gristle, który stylem nawiązuje do wydawnictwa Journey Through a Body - i niestety ostatnim w dyskografii zespołu, bowiem późnym latem 2010 roku, Genesis P- Orridge zrezygnował z uczestnictwa w trasie koncertowej Throbbing Gristle. Formacja dokończyła trasę jako trio XTG. Co gorsza, w listopadzie 2010 roku zmarł jeden z filarów zespołu, Peter Christopherson, co definitywnie położyło kres dalszej działalności Throbbing Gristle.
   Wydawnictwo The Third Mind Movements jest niezwykle trudną do zdobycia pozycją z dyskografii zespołu, bowiem album nie jest dostępny w standardowej sprzedaży. Wydawnictwo można było nabyć w 2009 roku w trakcie trasy koncertowej formacji po USA, po niej zaś jedynie za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej Throbbing Gristle.

Tracklista:

"The Man from Nowhere" – 7:20
"Premature" – 8:36
"Secluded" – 7:08
"Perception is the Only Reality" – 9:51
"Not That I Am" – 4:33
"First Movement" – 8:00
"Second Movement" – 7:07
"Third Movement" – 7:29

Personel:

Composed By, Recorded By – Chris Carter, Cosey Fanni Tutti, Genesis Breyer P-Orridge, Peter Christopherson
Producer, Engineer – Chris Carter

Written by, © copyright January 2018 by Genesis GM.