Archiwum 13 lutego 2023


Cluster - Qua, 2009;
13 lutego 2023, 23:54

Qua - jedenasty studyjny album legendarnej formacji krautrockowej Cluster, nagrywany w Seventh Chance Studio w Maumee w stanie Ohio (USA) w listopadzie 2008 roku, ukazał się 21 maja 2009 roku.
   Cluster, w odróżnieniu od swojego muzycznego kuzynostwa, nie miał w zwyczaju wydawać hurtowej ilości albumów, jak Klaus Schulze czy Tangerine Dream, ani też spędzać czasu na okrągło w trasie, jak czyni to Kraftwerk. Po 1981 roku na kolejne albumy Cluster trzeba było czekać średnio ponad dekadę, zaś na Qua przeszło 14 lat. W tym czasie wiekowi muzycy Cluster mogli bardziej skupić się na generowaniu w studiu nowych pomysłów, zaproponowanych jednak w zupełnie retrospektywnych barwach. Album Qua zawiera siedemnaście muzycznych miniatur. Próżno tu szukać wykorzystywania nowoczesnych technologii w tworzeniu muzyki, tak jak robią to formacje Kraftwerk czy Tangerine Dream. W odróżnieniu od nich, Cluster sięgnął po staromodne metody nagrywania i analogowe syntezatory z lat 70. i 80. Nie ma tu mowy o robieniu czegokolwiek na siłę, jednak trudno nie oprzeć się wrażeniu, że muzyka na wydawnictwie bezkompromisowo nawiązuje do dawnej twórczości Cluster z najlepszych albumów formacji i, co ważne, kompozycje pełne są świeżości połączonej z nostalgią.
   Utwory takie jak Lerandis, So Ney, Zircusile czy Albtrec Com przypominają dawne dokonania Cluster z albumu Zuckerzeit (1974), z futurystycznym syntezatorowym brzmieniem połączonym z psychodelicznymi eksperymentami dźwiękowymi. Z kolei bardziej ambientowe i eksperymentalne numery, jak Imtrerion, Formalt, Curvtum, Gissander, Protrea czy industrialny Flutful, nawiązują do stylu z albumów Sowiesoso (1976) i Cluster & Eno (1977), zaś minimalistyczne, Xanesra i Ymstrob, prezentują stylistykę z wydawnictw Grosses Wasser (1979) i Curiosum (1981).
   Na osobną notkę zasługują w szczególności kompozycje Stenthin i Malturi Sa, przypominające muzyczne dokonania Borisa Blanka w formacji Yello. Zaskakujący synth popowy Na Ernel utrzymany jest nieco w stylu twórczości Jeana-Michela Jarre'a, z kolei Putoil przynosi skojarzenia z twórczością Morta Garsona z lat 60. Psychodeliczno-eksperymentalno-industrialny numer Diagon z przesterowanym punkowym riffem gitarowym to bodaj najlepszy numer na albumie.
   Całościowo album Qua jest blisko godzinną podróżą pośród minimalistyczno-analogowych dźwięków syntezatorów z industrialnymi, ambientowymi i psychodelicznymi przystawkami. Wiekowi muzycy udowadniają, że wciąż jeszcze mogą przysporzyć kompleksów niejednemu współczesnemu elektronicznemu grajkowi. I tym bardziej robi się żal, kiedy uświadomić sobie można, iż najprawdopodobniej Qua jest ostatnim albumem w dorobku Cluster*. Jednakże album ten jest idealnym podsumowaniem całej bogatej twórczości legendarnej formacji.
 
*Edit. 2022: - Życie napisało własny scenariusz i niestety moje przypuszczenia okazały się prawdziwe, bowiem Dieter Moebius zmarł w lipcu 2015 roku, zatem Qua faktycznie jest ostatnim albumem wydanym przez Cluster.
 
Tracklista:
 
"Lerandis" – 1:46
"So Ney" – 3:21
"Flutful" – 2:36
"Protrea" – 1:59
"Zircusile" – 1:38
"Xanesra" – 4:02
"Na Ernel" – 3:48
"Putoil" – 1:33
"Malturi Sa" – 4:53
"Diagon" – 1:22
"Gissander" – 6:55
"Ymstrob" – 1:39
"Albtrec Com" – 4:05
"Stenthin" – 3:48
"Curvtum" – 1:00
"Formalt" – 5:03
"Imtrerion" – 5:12
 
Personel:
 
Dieter Moebius – composer, concept, cover art
Hans-Joachim Roedelius – composer
Tim Story – concept, cover art, producer
Paula Ashley – art direction, design
Tim Fisher – art direction, design
 
Written by, © copyright July 2014 by Genesis GM.
Scooter - Wicked!, 1996;
13 lutego 2023, 23:35

Wicked! - wydany 24 października 1996 roku trzeci album niemieckiej formacji techno Scooter, powstałej w 1994 roku z dawnego składu synth popowego zespołu Celebrate the Nun, którego frontmanem był charyzmatyczny wokalista H.P. Baxxter. Zespół ten prezentował styl dość mocno zbliżony do niezwykle popularnej w latach 80. niemieckiej formacji synth popowej, The Twins, jednakże Celebrate the Nun nie osiągnął większego sukcesu komercyjnego i w 1992 roku, po wydaniu dwóch albumów, formacja została rozwiązana, zaś jej muzycy założyli nową formację, Scooter.
   Na początku lat 90. wielką popularność zaczęła zyskiwać muzyka spod znaku house i techno; na listy przebojów wdarły się formacje U 96 z Niemiec z albumem Das Boot, który zapoczątkował scenę trance, oraz The Prodigy z Wlk. Brytanii z albumem Experience, który podłożył fundamenty pod subkulturę rave.
   Debiutancki album Scooter, ...And The Beat Goes On! (1994), łączył w sobie oba nurty techno, rave i trance, tworząc nowy, bardziej komercyjny nurt, tzw. happy hardcore, grany w całości na żywo, z freestyle'owymi deklamacjami Baxxtera, co przyniosło formacji spory sukces, głównie w Europie, a album ...And The Beat Goes On! okazał się hitem wraz pochodzącymi z niego przebojowymi singlami, Hyper Hyper, Move Your Ass! i Friends.
   Kolejny album, Our Happy Hardcore (1995), był kontynuacją poprzednika; poza sukcesem komercyjnym, warto wspomnieć, że po raz pierwszy Scooter częściowo odszedł tutaj od koncertowej formy przekazu; pojawiły się typowo studyjne numery, ale przede wszystkim zespół zaprezentował również... popowe oblicze w postaci coveru Rebel Yell, piosenki pochodzącej z repertuaru Billy'ego Idola, którego przy okazji H.P. Baxxter rozłożył wokalnie na łopatki,sam zaś Billy Idol mógłby jedynie pozazdrościć wokalnych walorów i umiejętności wokaliście Scootera.
   Kolejny album, Wicked! (1996), był już zatem wyraźnym krokiem w kierunku pop, przy okazji H.P. Baxxter potwierdził jak świetnym jest wokalistą, dysponując rockowym barytonem, chyba trochę marnował się tkwiąc w techno, gdzie miejsca na wokal z reguły jest niewiele, jednakże promujący album utwór I'm Raving (poprzedzony tytułową introdukcją) jest połączeniem muzyki techno z popem i rockowym wokalem Baxxtera. Numer powstał na motywach przeboju Marca Cohna (również coverowanego przez Cher), Walking in Memphis. I'm Raving również okazał się wielkim hitem europejskich list przebojów, docierając m.in. do 4. miejsca w Niemczech i 16. miejsca listy Eurochart Hot 100.
   Na albumie nie brakuje tradycyjnie trance'owo-house'owych numerów, jak We Take You Higher, w stylu happy hardcore z dwóch poprzednich albumów, klasycznie trance'owego Awakening czy rave'owego When I Was a Young Boy. Nieco bardziej chilloutowy klimat prezentują Coldwater Canyon i Zebras Crossing the Street. Zaskakująco spokojny i niespotykany dotąd u Scootera klimat ambientu prezentuje się w kompozycji Scooter Del Mar. Utwór The First Time, z kobiecą partią wokalną, utrzymany jest jest w klimacie klasycznego niemieckiego techno. W utworze wykorzystano klawiszowy motyw kultowego przeboju U2 z 1983 roku, New Year's Day.
   Inną ciekawostką jest piosenka Don't Let It Be Me z niesamowitym wokalnym barytonem Baxxera, stanowiąca też zapewne tęsknotę do synth popowych czasów Celebrate the Nun. Utwór oscyluje między stylistyką techno a EBM.
   Prawdziwym jednak zaskoczeniem i wisienką na torcie zarazem jest wieńczący album singiel Break It Up o strukturze rockowo-elektronicznej ballady z podkładem akompaniamentu... gitary akustycznej na tle lekko pulsującego sekwencera. Partia wokalna Baxxtera jest dość przejmująca, w stylu Dave'a Gahana z Depeche Mode. Bez wątpienia jest to nie tylko najlepszy numer płyty, ale i chyba najpiękniejsza piosenka w całej twórczości zespołu. Singiel uplasował m.in. na 15. miejscu listy przebojów w Niemczech.
   Album Wicked! w erze euro dance'u, techno, house'u i kultury rave (a także w erze zmierzchu grunge), powtórzył sukcesy komercyjne swoich poprzedników (22. miejsce w zestawieniu Offizielle Top 100 w Niemczech), ale zarazem wydawnictwo to daje wiele do myślenia, ile potencjału rockowego ma w sobie H.P. Baxxter i czy czasem może ten kierunek nie byłby dla niego o wiele lepszy?
 
Tracklista:
 
"Wicked Introduction" – 1:44
"I'm Raving"– 3:28
"We Take You Higher" – 4:22
"Awakening" – 4:26
"When I Was a Young Boy" – 3:58
"Coldwater Canyon" – 5:16
"Scooter Del Mar" – 4:58
"Zebras Crossing the Street" – 4:58
"Don't Let It Be Me" – 3:59
"The First Time" – 5:25
"Break It Up" – 3:39
 
Personel:
 
Cover – Marc Schilkowski
Mixed By, Engineer – Rick J.Jordan
Photography By [Live-snapshot] – M.Tappendorf
Photography By [Photo] – Michael Herman
Producer – The Loop!
Written-By – F.Bueller (tracks: 1, 3 to 8, 10), H.P.Baxxter (tracks: 1, 3 to 8, 10), J.Thele (tracks: 1, 3 to 8, 10), Rick J.Jordan (tracks: 1, 3 to 8, 10)
 
Written by, © copyright April 2014 by Genesis GM.