Archiwum 23 marca 2023


IAM{X} - Alive In New Light, 2017;
23 marca 2023, 02:19

Alive in New Light - wydany 2 lutego 2018 roku album studyjny synth popowego zespołu, IAMX, pod którego szyldem ukrywa się były wokalista i gitarzysta trip-hopowej formacji, Sneaker Pimps, Chris Corner.
   Album Alive in New Light nagrywany i mixowany był na pustyni w Kalifornii; jak wyjaśniał Corner: „Pustynia to biały szum (...) Możesz zatracić się w szczegółach twórczej kreacji i miksowania, a towarzyszy ci tylko cisza”.
   Pod względem muzycznym i brzmieniowym album nie odbiega zbytnio od poprzednich wydawnictw IAMX, choć tym razem gościnny udział w nagraniu czterech utworów wzięła kontrowersyjna artystka-tatuażystka, Kat Von D, która zaznaczała, że ją i Chrisa Cornera łączy fakt, że swoją sztukę prezentują nie dlatego, że chcą, tylko muszą ją prezentować: „To co łączy mnie i Chrisa, to podejście do procesu twórczego, który zarówno torturuje, jak i wyzwala”. Album łączy zatem sztukę dźwięku ze sztuką wizualną, prezentuje wszystkie tematy tabu, z czego tak bardzo był dotąd znany IAMX.
   Album otwiera przebojowy i synth popowy numer Stardust zabarwiony nieco klimatami brzmieniowymi brytyjskiej formacji, Depeche Mode. Wokalnie Chrisa Cornera idealnie wspomaga tu Kat Von D.
   Tytułowy Alive In New Light i Break The Chain utrzymane są w podobnym klimacie co Stardust, choć sekcja rytmiczna w obu piosenkach jest znacznie bardziej połamana.
   Body Politics to najbardziej dynamiczny numer albumu utrzymany w zimnym i mechanicznym stylu nawiązującym do twórczości wykonawców nurtu NDW (Neue Deutsche Welle) w sekcji rytmicznej oraz Nine Inch Nails w brzmieniu i liniach wokalnych, w których Chrisa Cornera ponownie doskonale wspiera Kat Von D.
   Utwór Exit łączy niezwykle dynamiczny, mechaniczny puls automatu perkusyjnego w stylu amerykańskiej formacji, Suicide, z ciężkimi syntezatorowymi industrialnymi brzmieniami i uderzeniami perkusyjnymi w stylu Nine Inch Nails. Chłodna, zabarwiona orientalizmem przestrzeń uzupełniona jest o delikatne partie gitary akustycznej, zaś niezwykle mistyczny, niemal sakralny wokal Kat Von D wspomagający Chrisa Cornera sprawia, że utwór przenosi się w klimaty rodem z twórczości formacji Dead Can Dance. To wyraźnie najlepszy moment całego albumu.
   Klimaty brzmieniowe Dead Can Dane żywe są w mocno odbiegającym od elektroniki neofolkowym utworze Stalker utrzymanym w bliskowschodniej stylistyce. Także i tu Chrisa Cornera wokalnie wspomaga Kat Von D podsycając bardziej erotyczny charakter piosenki.
   Również do folkloru - tym razem do folkloru europejskiego, folkloru miejskiego - odwołuje się utwór Big Man, muzycznie będący daleko od elektroniki, za to odnoszący się do współczesnej polityki.
   Mile Deep Hollow jest powrotem do elektronicznego brzmienia, które opiera się o prosty i jednostajny beat automatu perkusyjnego, szybkie syntezatorowe pętle w tle oraz chłodną, gotycką i ciężką smyczkową przestrzeń uzupełnioną retrospektywnym brzmieniem analogowego syntezatora. Całości dopełnia podniosły wokal Chrisa Cornera.
   Album finalizuje niezwykle smutny numer The Power and the Glory, nawiązujący do Modlitwy Pańskiej, będący mariażem trip-hopu i rocka elektronicznego z dodatkiem partii fortepianowych.
   Warto wspomnieć, że utwory Alive in New Light i Mile Deep Hollow zostały wykorzystane w amerykańskim serialu TV "Sposób Na Morderstwo" (How to Get Away with Murder).
   Album Alive In New Light nie przyniósł jednak IAMX spodziewanego spektakularnego sukcesu komercyjnego, docierając m.in. do 71. miejsca w Austrii czy 81. miejsca w Szwajcarii.
 
Tracklista:
 
1 Stardust 4:55
2 Alive In New Light 4:25
3 Break The Chain 4:33
4 Body Politics 3:49
5 Exit 4:35
6 Stalker 4:56
7 Big Man 3:44
8 Mile Deep Hollow 3:59
9 The Power And The Glory 5:12
 
Personel:
 
Art Direction, Design – Ryan Clark
Management – Adam Elfin
Photography – David Faddis
Vocals [Additional] – Kat Von D (tracks: 1, 4, 6, 9 )
Vocals [Additional], Management [Orphic Studios] – Janine Gezang (tracks: 3, 4)
Written-By, Performer, Producer – Chris Corner
 
Written by, © copyright November 2020 by Genesis GM.
Alphaville - Salvation, 1997;
23 marca 2023, 01:49

Salvation - piąty album studyjny niemieckiej formacji synth popowej, Alphaville, który ukazał się 1 września 1997, w okresie, kiedy do łask zaczęły powracać syntezatorowe brzmienia lat 80. Alphaville postanowił wrócić stylem i brzmieniem do swoich dwóch pierwszych sztandarowych albumów: Forever Young (1984) i Afternoons in Utopia (1986). Sięgając po analogowe syntezatory zespół zwrócił się ku chłodnej, mrocznej, wręcz gotyckiej elektronice połączonej z brzmieniami lat 80. i rockiem. W trakcie realizacji nagrań do albumu Salvation z zespołu odszedł Ricky Echolette, którego zastąpił znany ze współpracy z formacjami Art. Of Noise i OMD, Andy Richards (klawisze).
   Już pierwszy numer otwierający album zapiera dech; Inside Out muzycznie i wokalnie odwołuje się jakby do przeboju Forever Young (1984), jest jednak w klimatach rocka elektronicznego i gotyku o subtelnym trip-hopowym rytmie sekcji perkusyjnej. Numer wzbogacają retrospektywne solówki klawiszy i delikatny akompaniament gitary akustycznej słyszalnej w tle.
   Kolejny numer, Monkey in the Moon, rozkręca się w dynamicznym, utanecznionym i jednostajnym tempie sekcji perkusyjnej, jednak piosenka ma zdecydowanie klimat chłodnego elektronicznego gotyku, z kolei w bardziej pogodnym tonie utrzymany jest utwór Guardian Angel łączący nowoczesny, house'owy beat automatu perkusyjnego z syntezatorowymi brzmieniami retro lat 80., zaś przebojowa kompozycja Wishful Thinking łączy w sobie klimaty gotyku, cold wave, rocka symfonicznego i house'u.
   Chwile wytchnienia zapewnia spokojny, elektroniczno-rockowy utwór Flame z charakterystycznymi partiami symfonicznymi tworzącymi zimną przestrzeń; numer przypomina momentami brzmieniowe klimaty z albumu brytyjskiej formacji Depeche Mode, Songs Of Faith And Devotion (1993), w szczególności samplami ciężkiego uderzenia sekcji rytmicznej przypominającej rytmikę utworu Get Right With Me ze wspomnianego albumu Depeche Mode.
   Point of Know Return jest mariażem lodowatego i surowego brzmienia przestrzeni rodem z albumu niemieckiej formacji Kraftwerk, Radio Activity (1975), z ciężką i połamaną sekcją rytmiczną, głębokim podkładem basowym i retrospektywnymi solówkami klawiszy.
   Control to znowu powrót do house'owo-gotyckiej stylistyki z Guardian Angel i Wishful Thinking, z kolei prawdziwym pozytywnym zaskoczeniem jest następny numer - Dangerous Places - w niespotykanym dotąd u Alphaville industrialnym klimacie z elementami noise i psychodelii; kompozycja utrzymana jest w duchu brzmień z albumu formacji Cabaret Voltaire, The Crackdown (1983). Spirit of the Age łączy style synth pop, industrial, gothic, noise i cold wave, zaś Soul Messiah jest połączeniem house'u, rocka elektronicznego, cold wave i gotyku; to najlepszy numer albumu obdarzony przebojowością godną najlepszych czasów formacji z okresu albumów Forever Young i Afternoons in Utopia.
   New Horizons jest kompozycją o najbardziej rockowym obliczu na całym albumie. Utwór opatrzony jest ciężką i spowolnioną sekcją perkusji, delikatnymi, powtarzającymi się chłodnymi klawiszowymi sekwencjami oraz delikatnym akompaniamentem gitary akustycznej. Całość doprawiona jest mrocznym syntezatorowym tłem wspomaganym mocą riffów gitarowych. Tej kompozycji nie powstydziłby się Depeche Mode na swoim albumie Songs Of Faith And Devotion.
   Całość fenomenalnie wieńczy Pandora's Lullaby, utwór w klimacie rocka symfonicznego z popisowymi partiami wokalnymi Mariana Golda, które momentami wznoszą się do autentycznego poziomu Freddiego Mercury'ego, mimo znacznej różnicy w barwie głosu, co musi budzić ogromny szacunek.
   Warto wspomnieć jeszcze o muzykach sesyjnych uczestniczących gościnnie w nagraniu albumu, wśród który byli m.in. Tim Cansfield, Elliott Randall (gitary) czy Ann Dudley (smyczki) z formacji Art. Of Noise.
   Chociaż Alphaville największe sukcesy odnosił albumami Forever Young i Afternoons in Utopia, to pod względem artystycznym największym osiągnięciem zespołu jest właśnie album Salvation łączący brzmienia i style obu wspomnianych wydawnictw z dojrzałością muzyczną, niesamowitym klimatem chłodu i mroku z jednej strony i radosnego brzmienia analogowych syntezatorów z drugiej strony. Do tego klimaty rocka świetnie współgrają tu z elektroniką i utanecznionym rytmem.
   Album Salvation, mimo braku większego sukcesu komercyjnego (dopiero 74. miejsce w Niemczech), jest szczytowym osiągnięciem Alphaville, którego jak dotąd formacja nie potrafiła powtórzyć.
 
Tracklista:
 
1. "Inside Out" 5:17
2. "Monkey in the Moon" 3:53
3. "Guardian Angel" 4:14
4. "Wishful Thinking" 3:48
5. "Flame" 3:49
6. "Point of Know Return" 5:52
7. "Control" 3:31
8. "Dangerous Places" 3:58
9. "Spirit of the Age" 4:31
10. "Soul Messiah" 4:53
11. "New Horizons" 5:35
12. "Pandora's Lullaby" 4:30
 
Personel:
 
Marian Gold: vocals, keyboards
Bernhard Lloyd: keyboards, programming
Andy Richards: Keyboards, Programming
Guitars by Tim Cransfield
Electric Guitar on "New Horizons" by Elliott Randall
Percussion on "Monkey in the Moon" by Chris Hughes
String Arrangements on "Wishful Thinking" and "Flame" by Anne Dudley, recorded at Angel Recording Studios, London by Steve Price
String Arrangement on "Pandora" by John Altman, recorded at Whitfield Studios, London by Mike Ross
Leader of the Orchestra: Gavin Wright
Additional Rhythm Programs by Andy Gray-Ling, Paul Simm & Henry Jackman
Backing Vocals by Carol Kenyon & Tessa Niles
Published by BMG Ufa
Music written by Bernhard Lloyd, Marian Gold and Rick Echolette
Words by Marian Gold
Produced by Andy Richards for Sarm Productions
 
Written by, © copyright August 2015 by Genesis GM.