Space of Music

Dlaczego Nie Ty? (Deformacja) - wydawnictwo EP kultowej krakowskiej formacji industrialnej, Agressiva 69, które ukazało się 9 grudnia 2021 roku nakładem niezależnej wytwórni, Requiem Records. Jest to pierwszy od czasu albumu Ummmet (2012) premierowy materiał zespołu będący zapowiedzią ukazania się w bliżej nieokreślonym terminie jego pełnowymiarowego albumu studyjnego. Wydawnictwo zawiera jeden zupełnie premierowy utwór w wersji podstawowej oraz jego osiem remixów wyprodukowanych przez zaproszonych przez formację przedstawicieli polskiego podziemia industrialnego i elektronicznego, w tym m.in. C.H. District, SmoGGG, Udo Volfram, Kings in White czy Egoist. Na szczęście, nie są to standardowe remixy do parkietu, a raczej własne interpretacje kompozycji każdego z zaproszonych wykonawców - deformacje.
   Podstawowa wersja piosenki Dlaczego Nie Ty? poprzedzona zostaje industrialnie przetworzonymi uderzeniami perkusyjnymi i gitarowymi zgrzytami, jednakże jest to zgrabny i dynamiczny, wręcz przebojowo brzmiący numer z jednostajnym i utanecznionym beatem elektronicznej sekcji perkusyjnej, zapętlającym się twardym syntezatorowym basem w podkładzie, lekko kołyszącym się wyrazistym, agresywnym, nisko i warkotliwie brzmiącym niczym gitarowy riff syntezatorowym tłem oraz nieco bardziej odległymi, agresywnymi, indie rockowymi riffami gitarowymi. W tle występują szumy oraz efekty echa i pogłosów. Sekcja wokalna w wykonaniu Tomka Grocholi charakteryzuje się szorstkością, zaś warstwa liryczna jest minimalistyczna, oparta na powtarzających się frazach, co też nawiązuje do debiutanckiego albumu zespołu - Deux Ex Machina (1993). Całość przypomina dokonania amerykańskiej formacji industrialnej, My Life with the Thrill Kill Kult.
   Resztę wydawnictwa stanowi osiem znacznie różniących się od wersji podstawowej remixów (interpretacji) tytułowej piosenki, wyprodukowanych przez zaproszonych przez zespół polskich undergroundowych wykonawców elektronicznych.
   Dlaczego Nie Ty? (Blare For A Remix) zawiera ciężkie i spowolnione, trip hopowe tempo sekcji perkusyjnej w pomostach przechodzące w spowolniony jednostajny beat, twarde i nisko brzmiące syntezatorowe tło, dość odległe i dynamiczne riffy gitary prowadzącej, dyskretne, chłodne, wysoko i chropowato brzmiące solówki klawiszowe oraz wspamplowane w tło przetworzone szamańskie wokalizy. Pod koniec kompozycji tempo perkusji znacznie przyspiesza nabierając połamanej formy. Podobnie jak w wersji podstawowej, w tle występują efekty echa i pogłosów.
   Dlaczego Nie Ty? (C.H. District Remix) jest bardziej interpretacją dark electro z mocnym, jednostajnym i spowolnionym beatem automatu perkusyjnego, nisko i warkotliwie brzmiącym dub stepowym tłem syntezatorowym oraz przeciągłymi, przytłumionymi, odtwarzanymi wstecznie partiami klawiszowymi o tubalnym brzmieniu. W pomostach pojawiają się symfoniczne pętle klawiszowe o niskim brzmieniu wiolonczeli. W tle występują efekty echa i pogłosów.
   Dlaczego Nie Ty? (L'Freeq Mix) początkowo zawiera silne uderzenie i jednostajne oraz spowolnione tempo automatu perkusyjnego, który z czasem przybiera klasycznego, dynamicznego i jednostajnego house'owego beatu. Warstwa muzyczna składa się z przetworzonych nieznacznie, punkowych riffów gitarowych, zapętlających się chłodnych solówek klawiszowych o wysokim, niemal przestrzennym i monumentalnym brzmieniu podszytych nisko i warkotliwie brzmiącymi partiami klawiszowymi, subtelnego i lekko kołyszącego się pulsu sekwencerowego o szorstkim i tubalnym brzmieniu w tle, oraz dość subtelnego, nisko brzmiącego drone'owego tła syntezatorowego silnie naznaczonego echami, terkotami, szorstkimi wibracjami, szumami, zgrzytami i pogłosami. W końcowej fazie utworu sekcja automatu perkusyjnego przechodzi w ociężałe i jednostajne industrialne tempo, warstwa muzyczna zaś minimalizuje się do sporadycznie występujących, punkowych riffów gitarowych i nisko brzmiących syntezatorowych warkotów. Warstwa wokalna została tu całkowicie zmarginalizowana i ograniczona do pojawiającej się epizodycznie i podsyconej echami tytułowej frazy.
   Dlaczego Nie Ty? (Pessimist Remix By Egoist) to z kolei EBM-owa interpretacja piosenki, z jednostajnym i dynamicznym beatem automatu perkusyjnego, twardym, dynamicznie zapętlającym się i warkotliwie brzmiącym syntezatorowym basem w podkładzie, odległymi, punkowymi riffami gitarowymi, chłodnymi, wibrującymi i wysoko brzmiącymi partiami klawiszowymi, krótkimi, pulsującymi i wysoko brzmiącymi wstawkami syntezatorowymi, nisko i szorstko brzmiącym tłem syntezatorowym, chłodną i niezwykle odległą przestrzenią oraz dynamicznymi zapętleniami klawiszowymi o wysokim i szorstkim brzmieniu przechodzącym w bardziej tubalne brzmienie. Tło wypełniają rozległe efekty pogłosów oraz terkoty i szumy. W początkowej fazie utworu występuje introdukcja oparta o szum tła, subtelne i nisko brzmiące syntezatorowe warkoty oraz odległy dźwięk przypominający wycie klaksonu, po którym następuje gęsty basowy puls sekwencera spleciony z zapętlonym i dynamicznym pulsem sekwencerowym o suchym, twardym, wysokim i futurystycznym brzmieniu.
   Dlaczego Nie Ty? (Boguslaw Salnikow Remix) to kolejna EBM-owa interpretacja utworu zaznaczająca się jednak spowolnionym i połamanym, acz industrialnym tempem automatu perkusyjnego, równomiernym i lekko zapętlonym basowym pulsem sekwencera w podkładzie, rozległą i chłodną przestrzenią o smyczkowym brzmieniu, subtelną, wysoko brzmiącą pętlą gitarowego riffu w tle, pojawiającą się dodatkową subtelną przestrzenią złożoną z zimnego, wysoko zawieszonego i wysoko brzmiącego gitarowego riffu, szorstko i nisko, niemal atonalnie brzmiącymi i zapętlającymi się solówkami klawiszowymi, odległymi punkowymi riffami gitarowymi, nisko i warkotliwie brzmiącymi zapętleniami klawiszowymi wspomagającymi basowy puls sekwencera w podkładzie oraz szumami i pogłosami w tle. Pojawia się również dodatkowa chłodna przestrzeń. W końcowej fazie numeru tempo automatu perkusyjnego staje się jednostajne, dynamiczne i utanecznione.
   Dlaczego Nie Ty? (Kings In White China Mix) nawiązuje do niemieckiego electro i stylu WestBam, o czym świadczy jednostajne tempo automatu perkusyjnego z mechanicznie łamiącym się podkładem rytmicznym oraz twardy i gęsty basowy puls sekwencera w podkładzie wsparty okazjonalnie twardymi, nisko i szorstko brzmiącymi sekwencerowymi pulsacjami industrialnymi bądź też futurystyczno-tubalnie brzmiącymi, subtelnymi twardymi pulsami sekewncerowymi. Warstwa muzyczna zawiera rozległą, wibrującą, szorstko i nisko brzmiącą klawiszową pętlę, krótkie i zapętlające się partie klawiszowe o twardym, szorstkim i tubalnym brzmieniu, przeciągłe i warczące solówki klawiszowe przypominające brzmieniem riff gitarowy, nisko brzmiące tło syntezatorowe, zapętlony, chłodny i wysoko brzmiący sekwencerowy puls w stylu twórczości legendarnej formacji Kraftwerk, chłodne solówki klawiszowe o wysokim i chropowatym brzmieniu tworzące długą, lekko zapętlającą się i rozmytą linię melodii, oraz pojawiający się w drugiej części utworu dodatkowy, zapętlony, twardy basowy puls sekwencera o szorstkim brzmieniu w podkładzie. W tle występują szumy tworzące efekty stereofoniczne, główną warstwę wokalną wspierają krótkie dziecięce i kobiece monologi.
   Dlaczego Nie Ty? (Touched By The Hand Of SmoGGG Remix) z gościnnym udziałem basisty zespołu Kinsky, Tonym Von Kinskym, osadzony jest na zapętlonym tempie automatu perkusyjnego wspartego partiami żywej sekcji perkusyjnej, głębokiej, pulsującej i rozległej sekcji gitary basowej w podkładzie, powtarzających się krótkich akordach klawiszowych o niskim i warkotliwym brzmieniu, subtelnej, odległej i chłodnej syntezatorowej wibracji o wysokim brzmieniu w tle, odległej, dusznej i archaicznie brzmiącej chłodnej przestrzeni, krótkich zgrzytach w tle, przeciągłych, odległych, wyjących, wznoszących się i opadających partiach klawiszowych o wysokim i chropowatym brzmieniu, dyskretnej, wibrującej i wysoko brzmiącej chłodnej pętli klawiszowej w tle, równie odległych i wysoko brzmiących riffach gitarowych oraz występującej w końcowej fazie kompozycji odległej i zimnej solówce klawiszowej o wysokim brzmieniu tworzącej rozmytą pętlę.
   Setlistę zamyka Dlaczego Nie Ty? (Udo Volfram Remix), mroczna, eksperymentalna i ambientowa interpretacja piosenki, oparta na jednostajnym i spowolnionym tempie retrospektywnego automatu perkusyjnego, twardym, ale rozmytym basowym pulsie sekwencera w podkładzie, nisko brzmiącym drone'owym tle syntezatorowym, chłodnej i wysoko zawieszonej przestrzeni oraz dodatkowym, smyczkowo-tubalnie brzmiącym tle syntezatorowym. W tle słychać jest efekty echa, pogłosu, krótkie i stłumione syntezatorowe wibracje o wysokim brzmieniu oraz szumy i komunikaty nadawane przez krótkofalówkę. Z czasem w tle występuje nisko i warkotliwie brzmiąca pulsująca partia syntezatorowa podszyta niekiedy drganiami, na krótko pojawiają się odległe punkowe riffy gitarowe zagłuszone jednak przez syki i zgrzyty w tle, krótko następuje też chłodna, wysoko i futurystycznie brzmiąca sekwencerowa pulsacja. Wreszcie pojawia się dodatkowa chłodna i smyczkowo brzmiąca przestrzeń. W końcowej fazie kompozycji sekcja rytmiczna i basowy puls sekwencera w podkładzie ustają, pozostawiając jedynie chłodną przestrzeń, nisko brzmiące drone'owe tło syntezatorowe, dodatkowe, smyczkowo-tubalnie brzmiące syntezatorowe tło oraz dodatkową chłodną przestrzeń o smyczkowym brzmieniu, która przechodzi w delikatne zapętlenia.
   Wydawnictwo Dlaczego Nie Ty? (Deformacja) nie tylko wnosi w serca fanów Agressivy 69 nadzieję na ukazanie się długo wyczekiwanego albumu studyjnego formacji, ale świadczy też o jej wciąż wysokiej formie artystycznej, o czym przekonuje nie tylko przebojowa tytułowa kompozycja, ale też trafny dobór muzyków wykonujących jej remixy.

Tracklista:

Dlaczego Nie Ty? 4:15
Dlaczego Nie Ty? (Blare For A Remix) 4:08
Dlaczego Nie Ty? (C.H. District Remix) 3:26
Dlaczego Nie Ty? (L'Freeq Mix) 5:23
Dlaczego Nie Ty? (Pessimist Remix By Egoist) 4:13
Dlaczego Nie Ty? (Boguslaw Salnikow Remix) 5:08
Dlaczego Nie Ty? (Kings In White China Mix) 6:09
Dlaczego Nie Ty? (Touched By The Hand Of SmoGGG Remix) 6:09
Dlaczego Nie Ty? (Udo Volfram Remix) 6:50

Personel:

Tomasz Grochola - wokale, loopy
Jacek Tokarczyk - bass, fortepian, syntezatory
Filip Mozul - perkusja
Robert Tuta - syntezatory, programowanie

Written by, © copyright February 2024 by Genesis GM.

Poppy Variations - album studyjny eksperymentalnej brytyjskiej formacji, The Legendary Pink Dots, wydany w 2004 roku, na którym zespół, mimo mocno eksperymentalnego charakteru muzyki, inspirowanego głównie krautrockiem, rockiem industrialnym i muzyką elektroniczną lat 70., podąża w kierunku bardziej piosenkowym.
   Wydawnictwo rozpoczyna mocno psychodeliczna, duszna i depresyjna kompozycja Krussoe, wypełniona eksperymentalną muzyką tła złożoną z industrialnych szumów, zaś partia wokalna w wykonaniu Edwarda Ka-Spela przypomina barwą i stylem śpiew Genesisa P:- Orridge'a (Throbbing Gristle / PsychicTV), przez co utwór przypomina klimaty twórczości zespołu Psychic TV. Druga część kompozycji wypełniona jest partiami pianina uzupełnionego o partie saksofonu tenorowego.
   Personal Monster jest utworem o strukturze rocka elektronicznego z silnym basowym pulsem sekwencera w podkładzie, przestrzennie brzmiącymi partiami klawiszowymi w duchu twórczości formacji Tangerine Dream, subtelną partią gitary akustycznej w tle, pięknymi partiami fletu oraz pełną dramatyzmu partią wokalną.
   It Doesn't Matter Anyway jest mocno psychodelicznym numerem opartym na eksperymentalnej muzyce tła z cichymi partiami gitarowymi oraz spokojną, acz depresyjną partią wokalną. Pojawiają się tu orientalne, zabarwione klimatami z Bliskiego Wschodu motywy smyczkowe oraz partie saksofonu, które, wraz z eksperymentalną elektroniką i syntezatorowymi szumami, nadają utworowi nieco depresyjnych klimatów rodem z filmowej serii Twin Peaks (reż. David Lynch).
   Kompozycja The Equaliser z przebojowym, ciągle powtarzającym się motywem klawiszowym, cichymi riffami gitarowymi w stylu twórczości Martina L. Gore'a (Depeche Mode), odległymi partiami gitarowymi w tle, ciepłymi i urywanymi partiami saksofonu oraz ponurą partią wokalną w wykonaniu Edwarda Ka-Spela w stylu śpiewu Genesisa P- Orridge'a, tworzy piosenkę o całkiem przebojowym charakterze. W środku utworu pojawiają się elektroniczne pejzaże z mocnym, basowym pulsem sekwencera, które przechodzą w partie klarnetu, po chwili całkowicie ustępującym sekwencerowemu pulsowi, który zwieńczony zostaje przez dramatyczny motyw pianina, po czym kompozycja powraca do swojej początkowej, piosenkowej formy, którą wieńczą dźwięki z miejskiego placu.
   10-minutowy utwór L'oiseau Rare (Parts I and II) składa się z dwóch części - pierwszej piosenkowej o charakterze folkowym z afrykańskimi rytmami plemiennych bębenków, gitarą w stylu flamenco i jazzowymi partiami fletu na tle odgłosów amazońskiego lasu deszczowego. Druga, eksperymentalna część kompozycji, przypomina industrialno-krautrockowe klimaty z albumu Synesthesia (2002). Industrialne, przetworzone syntezatorowo hałasy w stylu twórczości z lat 70. zespołu Throbbing Gristle stanowią podkład muzyczny, w którym słychać zniekształconą partię wokalną w wykonaniu Edwarda Ka-Spela. Industrialne hałasy ustępują eksperymentalnej muzyce tła w duchu muzyki elektronicznej i konkretnej z lat 60. spod znaku twórczości Karlheinza Stockhousena, Pierre'a Schaeffera, Edgara Varese czy Vladimira Ussachevsky'ego.
   The Hot Breath On Your Neck początkowo jest psychodelicznym, depresyjnym numerem o charakterze piosenkowym, nieco w klimatach twórczości formacji Psychic TV, z cichymi partiami gitarowymi oraz krótkimi partiami saksofonu o zabarwieniu jazzowym. Utwór jednak przechodzi w eksperymentalne pulsy, kanonadę eksperymentalnych syntezatorowych dźwięków i szumów oraz pulsujących, syntezatorowych stukotów z czasem przechodzących w rodzaj transowej sekcji rytmicznej. Na ten dźwiękowy koktajl nasuwają się falujące brzmienia syntezatora uzupełnione o niezliczone eksperymenty dźwiękowe i syntezatorowe ilustracje. Wszystkie te dźwiękowe faktury ustępują miejsca szumom i wibracjom tła z głosami ludzi odtworzonymi wstecznie, w których po krótkim czasie pojawia się szybkie, przetworzone tempo afrykańskich rytmów plemiennych i muzyki orientalnej, zaś całość wieńczy krótka deklamacja.
   Finał wydawnictwa tworzą tytułowe suity. 14-minutowa The Poppy Variations Part I jest kompozycją wielowątkową, składającą się z kilku luźnie połączonych ze sobą miniatur, począwszy od psychodelicznego wokalnego utworu na gitarę akustyczną, pianino i saksofon z syntezatorowymi partiami smyczków w tle, przez klimaty eksperymentalne przypominające te z albumu Synesthesia, zainicjowane przez kaskadę nachodzących na siebie szeregu przetworzonych dźwięków naturalnych i przemysłowych, w których tle słychać powtarzającą jedno zdanie partię wokalną w wykonaniu Edwarda Ka-Spela przypominającą śpiew Genesisa P- Orridge'a; ten fragment utworu do złudzenia przypomina klimaty twórczości zespołu Throbbing Gristle. Industrialna kanonada ustępuje cichej, eksperymentalnej muzyce tła w stylu kosmische musik z wczesnej twórczości z lat 70. formacji Ash Ra Tempel, Cluster i Tangerine Dream, w której słychać jest szybkie, nachodzące na siebie szepty. Wreszcie kompozycja przechodzi w wątek finałowy z przetworzonymi syntezatorowo odgłosami natury i odległą, eksperymentalną muzyką tła oraz zabawą z przetworzoną partią wokalną sfinalizowaną przez zwielokrotnione echa; wątek ten bardzo przypomina wczesną twórczość z lat 70. zespołu Throbbing Gristle.
   Zamykający album 12-minutowy utwór The Poppy Variations Part II, jedyny moment wydawnictwa bez partii wokalnych, jest jednolitą, eksperymentalną kompozycją, w całości opartą na industrialnych i przeciągłych dźwiękach oraz szumach tworzących tzw. ,,Ścianę Dźwięku", w stylu twórczości Boyda Rice'a lub formacji Throbbing Gristle.
   Poppy Variations jest jednym z najbardziej udanych wydawnictw w twórczości The Legendary Pink Dots, łączącym eksperymentalizm z formą piosenkową. Album jest żywym dowodem, iż duch krautrocka i psychodelii ciągle żyje, nawet we współczesnych czasach.

Tracklista:

Krussoe
Personal Monster
It Doesn't Matter Anyway
The Equaliser
L'oiseau Rare (Parts I and II)
The Hot Breath On Your Neck
The Poppy Variations Part I
The Poppy Variations Part II

Personel:

Edward Ka-Spel - Voice, Keyboards
The Silverman - Keyboards, Electronics
Erik Drost - Guitar
Niels van Hoorn - Saxophone, Clarineta
Raymond Steeg - Engineer, effects

Written by, © copyright October 2017 by Genesis GM.